Het heilige Paastriduüm, de liturgisch sterkste tijd van het jaar, loopt van de Avondeucharistieviering op Witte Donderdag tot de Paaswake. Ofschoon enkel vijf seminaristen in het seminarie verbleven (de anderen vierden elders), vierden we intens en uitkijkend naar het licht van de verrijzenis. Na de eucharistische gaven op een rustaltaar gebracht te hebben, kon ieder de hele nacht verwijlen in gebed bij de Heer die de Passie ondergaat. Op Goede Vrijdag brachten we hulde bij het Kruis van de Heer die 'de zonden van de wereld draagt'. 's Avonds liepen we in het park de Kruisweg. Het was ijsig koud en het voelde daarom des te meer aan als een kruisgang. De stilte van Stille Zaterdag werd overbrugd in grote ingetogenheid en mondde 's nachts uit bij een vreugdevolle paaswake. 'Lumen Christi' klonk over een duister seminarie en het 'Deo Gratias' deed de vreugde naar de kapel met elke stap toenemen. Op Paasdag ging Kristof Struys, president van het seminarie, voor in een op de Facebookpagina van het seminarie gelivestreamde eucharistieviering. Zo konden verschillende gelovigen die dit jaar opnieuw door de restricties verstoken werden van deze paasviering, toch geestelijk aansluiten.
De seminaristen genieten nu, zoals alle studenten, van twee weken paasvakantie. We kijken uit naar het derde trimester en hopen dat er spoedig versoepelingen kunnen komen zodat we dit laatste deel van het academiejaar op een meer ontspannen wijze kunnen doorbrengen.
