Geboren op 5 juni 1955 bracht Herman zijn jeugd door in Deurne-Zuid in de Sint-Rochusparochie. Reeds vanaf zijn kinderjaren werd hij geconfronteerd met lichamelijke beperkingen. Een spierziekte betekent een blijvende zorg, maar dit zou hem nooit tegenhouden om zich ten volle te geven als priester voor mensen, integendeel.
School liep hij in het Xaveriuscollege in Borgerhout. Daarna begon hij aan zijn lange weg om priester te worden, een keuze die hij reeds vrij vroeg gemaakt had en die hij vanaf het begin reeds een duidelijke richting had gegeven, zoals op het boekje van zijn wijdingsviering op 15 december 1984 stond: ‘priester voor de Vierde Wereld’. En Herman zette zich in voor de Vierde Wereld. Vanuit zijn geloven werkte hij samen met mensen in armoede aan meer menswaardigheid.
In het Centrum Kauwenberg, geïnspireerd door de beweging ATD van Joseph Wrésinski, was hij actief zowel bij kinderen, jongeren als ouderen. Na het overlijden van Luc Mannekens, de priester van de wijkkapel Don Bosco, volgde hij hem op als priester in deze bijzondere buurt van Stuivenberg en Seefhoek. En ook daar ging het over zoeken naar evangelische inspiratie en naar gestalte geven aan de Bijbelse boodschap van een God die mensen nabij is en vooral zij die het minst worden meegeteld.
Herman legde eveneens de band tussen de wijkkapel en de omliggende parochies en bracht zijn spirit ook over in de Sint Lambertusparochie op den Dam, waar hij vele jaren op de pastorie woonde.
Ondanks de zorgen voor zijn gezondheid bleef hij met de nodige humor en met een enorm doorzettingsvermogen, zelfs koppigheid, opkomen voor de mens in armoede en voor het recht van ieder mens. Na nogmaals een ingreep in de herfst van vorig jaar kon hij niet langer op de pastorie wonen. Het trappenlopen werd te moeilijk. Met zorg van familie en vrienden vond hij een onderkomen op een mooi appartementje met uitzicht over park Noord en den Dam, wat hem de opmerking ontlokte dat hij nog nooit zo’n goed overzicht had gehad over zijn parochie.
Vrij onverwacht overleed Herman op 1 mei. Aan een leven van inzet, gedragen door Gods goede Geest, kwam plots een einde. Zijn geloven, zijn inzet, zijn bijdrage aan de Vierde Wereld zullen niet licht vergeten worden. De eenvoud in zijn omgaan met de Bijbel en met mensen maakte de kracht van een geloven samen gedragen ook voor de kleinsten heel concreet.
Jef Barzin