Leo werd op 8 september 1943 geboren in Antwerpen, als oudste van twaalf kinderen. In 1961 trad hij in bij de missionarissen van het Heilig Hart in Beernem. Hij werd tot priester gewijd op 11 februari 1968, samen met elf klasgenoten. Had hij aanvankelijk het verlangen om naar Brazilië te vertrekken, heel zijn pastoraal leven speelde zich voornamelijk op twee plaatsen af: als leraar in het toenmalig Ascanuscollege in Asse en achtereenvolgens als missieanimator, plaatselijk overste, provinciaal overste en pastoor van de parochie Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart in Borgerhout. Pater Leo was een missionaris van het Heilig Hart (MSC) in hart en nieren. De spiritualiteit van het Heilig Hart, de weg van het hart, van Gods liefde, gaf kleur aan zijn leven. Hij was een warme mens met een vanzelfsprekende dienstvaardigheid. Zijn levensleuze was die van Jezus: “Ik ben niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen.” Hij had een bijzondere aandacht voor kleine mensen, die hij langs talloze kleine diensten gelukkig wist te maken. Binnen zijn gemeenschap was hij met zijn verantwoordelijkheidszin en warme aandacht een dragende confrater. In de parochie zullen vele mensen hem missen: “’t Is toch zo’n goeie mens!” Met zijn heldere basstem en eenvoudige woorden vanuit het hart wist hij op zijn manier mensen te bezielen. Hij had een grote liefde voor Maria. Na een zware en lange doodsstrijd heeft hij op paasmaandag de Verrezen Heer vervoegd in diens vreugdevolle Opstanding. De laatste drie volle weken hebben zijn zussen en broers dag en nacht bij hem gewaakt. Zo is hij kunnen sterven waar hij het wenste: thuis, in het klooster. Voor vele mensen was hij een gerespecteerde vriend. Hij ruste in vrede.