“Hij, Jezus, is al weldoende rondgegaan. Dat heb ik ook heel mijn leven geprobeerd te doen: goed te zijn voor iedereen die ik mocht ontmoeten.” Met deze woorden heeft zuster Maria Van der Voort afscheid genomen.
Maria beleefde een uniek leven. Slechtziende voltooide ze haar opleiding als onderwijzeres in Wijnegem op 26 juni 1961. Het volgende schooljaar ging ze aan de slag in Merksplas waar ze woonde met haar ouders, twee zussen en broer. De familie Van der Voort had een bijzondere band met de congregatie van de zusters annonciaden. Haar vader ‘Flip’ schilderde vele klassen en scholen van de congregatie.
Na twee jaar onderwijs trad Maria in de congregatie in op 8 september 1963. Op 3 juni 1968, dit jaar vijftig jaar geleden, legde ze haar religieuze gelofte af.
Maria was toegerust met vele talenten die ze ook ten volle benutte. In september 1967 werd ze naar de gemeenschap van de zusters in Dessel gezonden. Ze stond er enkele jaren in de beroepsschool tot die werd opgeheven. Daarna kreeg ze een benoeming als lerares godsdienst in het Sint-Dimpnalyceum van Geel. Ondertussen was ze superactief in de Sint-Niklaasparochie van Dessel, en was ze als hoofdleidster van de Chiro een bezielende en verbindende kracht.
Haar roeping werd nog meer geduid door de opleiding tot pastoraal werkster. Een zending die ze op en top beleefde in de parochie, later in de territoriale pastoraal van Dessel en omgeving. Ik lees op de uitnodiging van haar zending ‘Wij zijn elkanders hart en hand op weg naar het beloofde land’. Wie haar beter kent, weet dat zij persoonlijk, en vaak alleen veel werk verzette.
Als zuster annonciade was ze jaren lid van werkgroepen, stuurde ze mee de permanente vorming van religieuzen, leidde ze samenkomsten van zusters, zorgde ze voor het drukwerk van het congregationeel Infoblad en van liturgische vieringen. In onze constituties staat een tekst haar op het lijf geschreven: ‘Als annonciade van Huldenberg ben je medeverantwoordelijk voor de roeping en de zending van je congregatie. Binnen deze gemeenschap word je door God aangesproken en toegerust om, op eigen wijze, volgens je persoonlijke mogelijkheden, in de concrete omstandigheden van het leven, je taak te vervullen in de Kerk en de wereld van nu.’
En weet, annonciaden gaan nooit met pensioen, zei Piet Leenhouwers, kapucijn, ooit in een conferentie. Ook zuster. Maria kreeg een nieuw zending op 17 juli 2002: ze werd gekozen tot raadzuster in de congregatie en kreeg een sector met verschillende zusters toevertrouwd. In 2008 werd ze opnieuw gekozen voor de zusters in Keyhof en als verantwoordelijke voor permanente vorming in de congregatie. En het stopte niet … Nu nog was ze lid van het congregatiebestuur. Samen met de leefgroepassistenten, Geert en Lieve, was ze zusters nabij in de woningen van het woon-zorgcentrum Keyhof, en bleef ze de bezielende coach tot ze op 27 november 2017 naar het ziekenhuis geroepen werd.
Bij dit alles mocht ze vele jaren een beroep doen op priester Marcel Van Lommel, haar steun en toeverlaat, theoloog en boekrecensent, en een inspirerend voorganger in de eucharistieviering.
Zuster Emerence Brants,
Algemeen overste van de zusters annonciaden van Huldenberg