Paul Nuyens, priester van het bisdom Antwerpen, werd geboren in Aarschot op 3 juli 1935. Hij is rustig – maar niet onvoorbereid - van ons heengegaan in ‘zijn parochie Putte’ op 20 januari. Gesterkt door Gods kracht en in het bijzijn van zijn twee broers en zus heeft hij zijn leven uit handen gegeven in het woon-zorgcentrum Heilig Hart.
Als jonge knaap wist hij goed wat hij later wilde worden. Na zijn priesterwijding op 17 juli 1960 in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen werd hij aangesteld als leraar aan het Klein Seminarie in Hoogstraten, waar hij tot augustus 1989 graag en vooral getalenteerd, de leerlingen de vakken Latijn en geschiedenis bijbracht.
Op 16 september 1989 deed hij zijn blijde intrede in Putte om er 26 jaar lang de parochieherder te zijn van de Sint-Niklaaskerk. Hij stond dicht bij de mensen voor wie hij ‘herder’ mocht zijn. Gelovig of niet, hij maakte geen onderscheid tussen zijn schapen. Hij had vooral oog voor zieken en minderbedeelden.
Paul leende zijn luisterend oor, zijn schouder om op te steunen en zijn grote vriendschap aan zovelen. Je was steeds welkom. Voor vele mensen was hij een raadsman en samen met hen bad hij ontelbare keren tot Onze-Lieve-Vrouw van de Bremkapel, waarvoor hij een grote devotie had. Hij was op de parochie gekend als een man met een groot geloof.
In december 2000 kreeg hij er een tweede parochie bij. Hij werd toen ook de pastoor van de parochie Heilige Naam Jezus in Grootlo. Ook daar heeft hij zich ten volle ingezet en was hij erg geliefd.
In juli 2015 ging hij op zijn beide parochies met rust. Daarna verbleef hij in het woon-zorgcentrum Heilig Hart in Putte. Zoals de voorganger in de homilie van de verrijzenisviering verwoordde, “slaapt een herder tussen zijn schapen”. Daarom ook wou hij – letterlijk en uitdrukkelijk – “dicht bij zijn mensen blijven” en voor altijd tussen hen rusten.
Greta Portael