[1] De toekomst van cultusplaatsen in Brussel, meer bepaald die van de parochiekerken, heeft in de media al heel wat stof doen opwaaien. In onze stad werd in de voorbije eeuwen een groot aantal kerken gebouwd, omdat de inwoners van de stad dachten en voelden vanuit christelijke denkkaders. In een langdurig en complex proces van verstedelijking, heeft de hoofdstad bijgevolg het aantal kerktorens zien toenemen. Tot voor kort telde het Brussels hoofdstedelijk gewest met zijn 19 gemeentes alleen al, 110 parochies. Daarenboven hebben ook verschillende religieuze congregaties naast hun eigen scholen en kloosters, ook hun eigen kerken en kapellen gebouwd. Een groot aantal van deze gebedsplaatsen zijn van zulke grote historische en architecturale waarde dat ze een uniek patrimonium beslaan. Sommigen spelen zelfs een belangrijke rol in de culturele en toeristische aantrekkingskracht van de stad.
[2] Verschillende wijken in Brussel, zelfs die van bescheiden omvang, beschikken over hun “eigen” parochiekerk. In diverse opzichten helpt het kerkgebouw de stedelijke structuur vorm te geven. De kerk maakt daadwerkelijk deel uit van de territoriale structuur en het beeld van de stad. Ze drukt op haar eigen manier een zoektocht naar zingeving uit, die het geloof van de christenen overstijgt en al de inwoners aanbelangt. Ze is van grote symbolische waarde in het stadszicht maar ook in de geest van haar bewoners. Veel mensen zijn aan deze gebouwen gehecht, ook al drentelen ze er gewoon rond. lees verder...
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.