Gebed
Uit U zijn wij geboren
als kinderen van het Licht.
Dat lied op onze lippen
weerspreekt de nacht.
Blijf helder stralen
als onze bron!
Uw goede schepping
belooft Gij ons
als erfdeel, als de nieuwe dag.
Tot zonen en dochters
van uw toekomst
maakt Gij ons.
Bewaar ons daartoe,
dat wij niet verzanden
in de woestijn
en houd ons op koers
met uw lichtende liefde.
Want liefde
is de weg
die Gij ons wijst.
Van liefde
is Hij ons
het lichtende voorbeeld,
Jezus uw Zoon.
Amen.
(Sytze de Vries)
Lezing
We lezen uit het evangelie opgetekend door Johannes.
Onder degenen
die bij gelegenheid van het feest optrokken ter aanbidding
waren ook enige Grieken.
Deze nu klampten Filippus van Betsaïda in Galilea aan
en vroegen hem:
“Heer, wij zouden Jezus graag spreken.”
Filippus ging het aan Andreas vertellen
en tenslotte brachten Andreas en Filippus
de boodschap aan Jezus over.
Jezus echter antwoordde hun:
“Het uur is gekomen,
dat de Mensenzoon verheerlijkt wordt.
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:
als de graankorrel niet in de aarde valt,
blijft hij alleen;
maar als hij sterft,
brengt hij veel vrucht voort.
Wie zijn leven bemint, verliest het;
maar wie zijn leven in deze wereld haat,
zal het ten eeuwigen leven bewaren.
Wil iemand Mij dienen dan moet hij Mij volgen;
waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn.
Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren.
Nu is mijn ziel ontroerd.
Wat moet Ik zeggen?
Vader, red Mij uit dit uur?
Maar daarom juist ben Ik tot dit uur gekomen.
Vader, verheerlijk uw Naam.”
Toen kwam er een stem vanuit de hemel:
“Ik heb Hem verheerlijkt
en zal Hem wederom verheerlijken.”
Het volk dat er bij stond te luisteren,
zei dat het gedonderd had.
Anderen zeiden:
“Een engel heeft tot Hem gesproken.”
Maar Jezus sprak:
“Niet om Mij was die stem,
maar om u.
Nu heeft er een oordeel over de wereld plaats,
nu zal de vorst dezer wereld worden buiten geworpen;
en wanneer Ik van de aarde zal zijn omhoog geheven
zal Ik allen tot Mij trekken.”
Hiermee duidde Hij aan
welke dood Hij zou sterven.
(Joh 12, 20-33)
Korte commentaar
‘Als de graankorrel niet in de aarde valt, blijft hij alleen. Maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort’, zo horen we Jezus vandaag zeggen. Hiermee duidt hij op zichzelf, hoe hij heeft geleefd. Heel zijn leven was doordesemd van liefde, zichzelf wegschenkende liefde. Slechts door jezelf weg te schenken, vind je het volle leven. En daarvan is het kruis van Jezus het ultieme teken. In het kruis zien wij het toppunt van liefde, zichzelf wegschenken voor zijn vrienden. Als wij opkijken naar het kruis, dan worden we uitgenodigd om in Zijn voetspoor te treden, om onszelf weg te schenken. Want echt leven kan maar door jezelf te geven, net zoals de graankorrel pas vruchten kan voortbrengen door te sterven en zichzelf te verliezen.
Stilte of muziek
We kunnen het gewoon enkele minuten stil laten, of wie liever wat muziek op de achtergrond heeft, kan kijken en luisteren naar het lied ‘Ik leef’ van Sela, waarin ze het thema van het evangelie van deze zondag in een lied hebben gegoten.
