Onder de vluchtelingen die in ons land hun toevlucht hebben gezocht, zijn er ook vele christenen. We werden door strijders van het kalifaat voor de keuze gesteld, getuigt Ibtissam Constantin over haar vlucht uit Idlib in het noordwesten van Syrië. Ofwel bekeerden we ons tot de islam, ofwel betaalden we een extra belasting, ofwel trokken we weg.
Ook Rehab Alshaer vluchtte met haar drie kinderen omwille van de toenemende onveiligheid weg uit Homs. Ze begonnen mensen te ontvoeren, zowel volwassenen als kinderen, vertelt ze. En dat was nog meer tegen de christenen gericht.
Hier in België vinden deze christelijke vluchtelingen de weg naar bijvoorbeeld de Grieks-melkitisch-katholieke kerk van Sint-Jan Chrysostomos in het Brusselse Etterbeek.
Ik zie elke zondag nieuwe gezichten, zegt priester Miled Jawich. Het is alsof ik er een nieuwe parochie bij krijg.
Rehab Alshaer kiest voor deze liturgie, omdat ze grotendeels in haar moedertaal gevierd wordt: het Arabisch. Verschillende nieuwkomers in de Sint-Jan Chrysostomoskerk zijn Syrisch-orthodoxen, maar ze verkiezen omwille van dat Arabisch toch naar deze met Rome geünieerde kerk te komen.
Natuurlijk dromen ze ervan ooit naar hun moederland terug te kunnen keren. En toch is onze toekomst nu hier, zegt Rehab Alshaers man Imad Sulibi, die vroeger al naar België was gevlucht. De kinderen leren hier de taal, ze gaan hier naar school en later misschien naar de universiteit.
De Grieks-melkitisch-katholieke kerk van priester Miled Jawich is ongetwijfeld niet de enige in ons land die deze nieuwkomers met open armen ontvangt. Zij verrijken inderdaad ons religieuze landschap; we kunnen van deze eenvoudige maar gelouterde christenen nog heel wat leren.
Auteur: Benoit Lannoo
Bekijk de reportage van die VRT-journalist Bert De Vroey voor het Journaal maakte.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.