Geen hemel zonder aarde. Die aarde is in het Oude Testament de laatste rustplaats van de mens. Tot stof keert hij terug naar de grond waaruit hij werd genomen. Er zijn uitzonderingen. Zo is er Henoch, een nakomeling van Adam. Hij sterft niet en verdwijnt van de aarde, omdat God hem opneemt. Ook de profeet Elia wordt in een stormwind ten hemel opgenomen.
In het Nieuwe Testament verklaart Jezus dat de God van de vaderen niet een God van doden maar van levenden is. De doden zijn als engelen in de hemel. Maar hoe verbeelden we die hemel dan?
Een causerie waarin LUC DEVISSCHER hemel en aarde verzet in bijbelse beeldspraak. Aan elkaar gedicht door JOS STROOBANTS en muzikaal ondersteund door SANNE DEVISSCHER.
Vocaal ensemble Gospodi – Inleiding: Antoine Lambrechts osb (Chevetogne)
In de Byzantijnse traditie verbeeldt het met iconen en fresco’s beklede interieur van kerken het heerlijke oord van de hemel. Maar ook de liturgische gezangen spelen hierin een eminente rol. De Byzantijnse koorzang, die zonder instrumentale begeleiding wordt uitgevoerd, draagt in hoge mate bij tot een sfeer van innerlijke verstilling, tot een klimaat waarin het hart van zanger en luisteraar zich verheft tot een woordeloze beschouwing. Het ensemble Gospodi laat u de hemel beleven in deze 15de Nacht van de Geschiedenis (Davidsfonds Evenementen).
Een eigenzinnige, subtiele samenzang die geen mens onberoerd laat en die het besef doet groeien dat de hemel niets meer, maar ook niets minder dan het gezongen Woord is.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.