Op vrijdag 6 oktober was ik getuige van hoe Désirée den Braber aangesteld werd tot pastor in het psychiatrisch centrum van Bierbeek. Prachtige vieringen zijn het de aanstellingsvieringen die we mogen meemaken. Mensen die zich met hart en ziel voor andere mensen willen geven en dit als gave van de Heer. Ook de viering van Désirée de Nederlandse pastor raakte mij diep in het hart. Heel de viering draaide rond dankbaarheid, dankbaarheid in het leven maar ook dankbaarheid ten opzichte van God, bezieling in optima forma.
Graag deel ik met jullie het verhaal van de oude wijze van Sakura. Dit verhaal koos Désirée als eerste lezing voor haar aanstellingsviering.
Een man van 92 jaar, klein, zeer trots, goed gekleed en goed geschoren, elke ochtend om acht uur op, zijn haren keurig gekamd, verhuist vandaag naar een bejaardentehuis. Zijn vrouw van 70 jaar is pas overleden en daarom moest hij verhuizen. Na vele uren te hebben gewacht in de wachtkamer, glimlacht hij vriendelijk wanneer men hem zegt dat zijn kamer klaar is.
Als hij zich met zijn rolstoel naar de lift beweegt, beschrijf ik hem de kleine kamer met het doek dat voor het raam hangt en dat dient als gordijn. “Ik vind het heel mooi”, zegt hij met veel enthousiasme van een jongen van acht jaar, die net een jong hondje heeft gekregen. "Mijnheer Danke, u heeft nog niet eens de kamer gezien, wacht eerst eens even.” “Dat heeft er niets mee te maken”, zegt hij. "Geluk is iets dat je van tevoren kiest. Of ik mijn kamer mooi vind, hangt niet af van de meubels of van de decoratie. Dat hangt eerder af van hoe ik dingen waarneem. Dat hangt eerder af van hoe ik tegen de dingen aankijk. Ik heb al in mijn hoofd besloten dat ik mijn kamer mooi vind. Het is een beslissing die ik elke ochtend neem als ik wakker word.”
“Ik heb de keuze om de hele dag in bed te blijven liggen en alle moeilijkheden te gaan tellen van mijn lichaamsdelen waarmee ik problemen heb of opstaan en de hemel bedanken voor de lichaamsdelen die niet werken. Elke dag is een cadeau en zolang ik mijn ogen kan openen, richt ik mij op de nieuwe dag en denk aan alle gelukkige herinneringen uit mijn leven. Ouderdom is als een bankrekening, je haalt er wat vanaf als het nodig hebt. Dus mijn raad aan jou is, veel geluk en dankbaarheid op je geluks/dank-bankrekening te storten. Bedankt nog voor je medewerking en je bijdrage op mijn bankrekening.”
Als evangelie koos ze voor Mattheus 6, 22-34 een mooi stukje dat ons een God voorspiegelt die ons graag ziet en ons nabij wil zijn in het leven.
Afsluiten deed ze met dit mooie gebed.
Goede God,
Dank u voor ons samen zijn in het afgelopen uur,
dank u voor de warmte van de zon
die de kou in ons verjaagt
en ons warm maakt van binnen.
Dan u voor het licht
dat alles groeien doet,
dat het donkere in ons verjaagt en ons vrolijk maakt.
Dank u voor de positieve dingen in ons leven,
die ons moed geven en gelukkig maken;
geef dat we ze altijd zullen zien.
Dank u voor alle mensen om ons heen
die licht uitstralen en warmte geven;
geef dat ze er altijd zullen zijn.
Goede God,
wees voor ons als de zon,
verwarm ons met uw liefde,
maak ons leven licht,
geef dat ook wij op onze beurt de zon laten schijnen voor anderen.
Amen.
We wensen Désirée veel warme momenten toe met een dankbaar-sausje.