Lang voor corona hadden we al afgesproken om samen op 1 mei onze dankdag in de gemeenschap te vieren.
Hoe ga je daarmee aan de slag in tijden van corona? We staken met een aantal de koppen bijeen en slaagden erin om een leuk programma op poten te zetten. Vrijdag werden we na een stemmig en diep ochtendgebed, verrast met een uitgebreid ontbijtbuffet en daarna mochten we samen danken in de kapel. Tijdens de gebedsviering kregen we de kans om stil te staan en te danken voor onze eigen roeping en voor de roeping van elke zuster in onze gemeenschap. Danken doet deugd? Altijd opnieuw… Feesten vraagt altijd dat we even stilstaan in de kapel, samenzijn en ook lekker eten. Want Vlamingen blijven nu éénmaal bourgondiërs. Tijdens de receptie dankten we zr Hilde voor haar sterke animerende en zorgende stijl in onze gemeenschap. Een bloemetje en attentie werden voorzien.
Het was nat en winderig en zo paste het perfect om even te genieten van een gourmet. Vele zusters genoten van hun siësta en we zetten het feest verder op zaterdag. We hadden een ontmoeting met ons diepste zelf in de boetseersessie met klei die zr Hilde ons aanreikte. We keken uit naar het resultaat dat uit de kleioven kwam. Het was stil in de kapel tijdens ons dagelijks gebed voor kracht en vertrouwen tijdens deze coronacrisis. Samen genoten we nog van lekkere pizza’s. Danken doet altijd deugd en biedt de kans om even stil te staan bij jezelf, wie je bent en wat je kreeg het afgelopen jaar om er dan weer volop tegenaan te gaan.