Het Sri Lankaanse leger bouwde tegen 23 maart 45 quarantaine centra waarin ongeveer een 3.500 personen in quarantaine worden gehouden.
Tegen 25 maart waren er al 14.000 gevallen geïdentificeerd, die thuis in quarantaine moesten verblijven. Ook werden reisbeperkingen geïntroduceerd en werden uiteindelijk de grenzen gesloten.
Vanaf midden maart werd een uitgaansverbod afgekondigd, eerst in de meest getroffen districten en uiteindelijk voor het hele land. Ook daar sloeg paniek toe en werd er gehamsterd. Het uitgaansverbod is wel een volledig lockdown.
Angst en onzekerheid overal!… Zoveel vragen en geen echte antwoorden. De zusters werden uitgenodigd om vredevol te blijven, steun te bieden waar mogelijk en te vertrouwen op de bescherming van de Heer; ook om Zijn uitnodiging tot bekering te horen en er op in te gaan.
De zusters interpreteren deze situatie als een uitnodiging tot een eenvoudige levensstijl: leren met minder te leven en dankbaar zijn voor het essentiële.
Ook zien zij deze situatie als een dringende uitnodiging om te zorgen voor Moeder Aarde en om groenten en fruit te telen in eigen tuin.
Ook hebben heel wat gemeenschappen Gods Voorzienigheid mogen ervaren op een manier die zij nooit hadden kunnen voorzien.
Zoals bij ons werden ook alle religieuze bijeenkomsten – zelfs gedurende de Goede Week afgelast, ook al viel het de zusters zwaar om geen toegang te hebben tot de sacramenten. Wel bidden zij op alle mogelijke manieren.
Spiritualiteit en geloof werden een levende kracht, niet alleen bij de zusters maar ook bij vele mensen van verschillende geloofsovertuigingen. Beperkt tot de huiselijke kring zijn mensen meer samenhorig en betrokken. Veel religieuzen diensten werden via TV uitgezonden.
De kerken mogen dan wel gesloten zijn, maar ieder huis, iedere familie werd een levende kerk, een vindplaats van Gods liefde.