Lotte, Liesa en Emma van de Chiromeisjes en Jobbe en Ward van de -jongens waren de uitdagers: willen jullie als parochie eens komen kijken hoe het er op het kamp aan toe gaat?
Kamp Chirojongens
Op zaterdag 14 juli trokken we naar Wuustwezel. Bloedheet!
We waren zeer welkom. De Belgen en de Engelsen streden voor de eer (in het voetbal) en zwart geel en rood haalde de bovenhand.
Dan was er tijd voor een korte gebedsviering. Die paste perfect bij het weer. Van elke afdeling mocht er iemand zijn zwarte voeten in een bad met water steken en een leider van die afdeling droogde die voeten af.
Zo speelden wij het verhaal van de voetwassing op Witte Donderdag na.
Iedereen begreep dat het om dienstbaarheid ging: de kleinste dient de grote en de oudste zorgt voor de jongste. Wij hebben ook gebeden om echt ten dienste van mekaar te kunnen staan.
Dank je wel Chirojongens dat jullie deze lijn hebben doorgetrokken op kamp.
Kamp Chiromeisjes
Vier dagen later waren we op de afspraak in Houthalen- Helchteren.
De GPS bracht ons op een grote weide in de Ossewegstraat. De tenten stonden mooi opgesteld aan de buitenkant. Een podium, met daarop en -rond: een kerstboom, een slee, een eendje in een droog zwembad en iedereen verkleed … om ter gekst … Loopt hier alles fout vroegen we ons af? Zijn wij hier bij de Chiromeisjes van Retie? Hier loopt precies alles GOET-FAUT.
Na enig twijfelen, beseffen wij dat zo’n thema een bijzonder licht werpt op een kamp. En dat mochten wij samen uitwerken in een bezinning tijdens deze familiedag. Na de verdeling in groepen, waar de kleintjes aan de groten werden toevertrouwd, werden er gezamenlijk spelletjes gedaan. Een kettingspel, een waterspel … en tussen door natuurlijk veel water drinken, want de temperatuur sprong de pan uit.
Toen kwam er ook een halte. Elke groep kreeg een aardappel; daarvan kan je een stempel maken.
Ieder kind mag in de Chiro zijn stempel drukken op de groep. Er werden stempels uitgesneden die een zon, hartjes, bootjes, cirkels … uitbeelden. Allemaal symbolen die warmte, vreugde en verbondenheid uitdrukken. Dat werd uitgebeeld door de stempel in de verf te dompelen en zo op papier te zetten.
Aan de micro werd aan heel de groep verteld wat dat voor hun groep betekende. Ongelooflijk wat voor verhalen er uit de bus kwamen.
In de Chiro houdt men rekening met ieders verhaal.
Van zulke dingen krijg je honger en dorst. Met prachtige kampliedjes en een dankgebed mochten wij mee aan tafel.
Misschien is dit voor de lezers van Kerk & Leven niet allemaal duidelijk maar de bijgevoegde foto’s geven toch wel de sfeer van een Chirokamp mee: genieten, vreugdevol samen zijn, dankbaar zijn.
Vanuit de parochie willen wij toch DANK JE WEL zeggen omdat wij er mochten bij zijn. Wij hebben weer ervaren dat Chiro iets betekent in een parochie als er volwassen begeleiding, leidsters en leiders zijn die zich dienstbaar durven opstellen en zo hun stempel drukken zodat onze Retiese jeugd vreugdevol met mekaar kan omgaan.
PROFICIAT CHIRO!
Vic
