Vrijdag 6 en zaterdag 7 augustus waren weer goedgevulde dagen op de jubileumbedevaart in Lourdes. Van boete en kruis naar in de wolken zijn!
Zaterdag 7 augustus
We zijn opnieuw twee dagen verder. Voor een dagelijkse blog zijn onze dagen hier in Lourdes te gevuld. Niet zozeer met drukte, maar wel met mooie en zinvolle momenten van gebed en ontmoeting.
Gisteren, vrijdag, hadden we een boetedag. Bij de 10e verschijning vroeg ‘de dame in het wit’ om boetvaardigheid. We kunnen en mogen de confrontatie met onze kleine kantjes en menselijke beperkingen niet uit de weg gaan. We mogen rekenen op Gods barmhartigheid.
Maria kan een handje helpen om onze knopen te ontwarren.
Onder dat thema vierden we in de namiddag de biechtviering.
(lees verder onder de foto)
’s Ochtends gingen moedigen de kruisweg op de berg. Wie minder mobiel is, reflecteerde over Christus lijdensweg langsheen de marmeren beelden op de weide. De drukte langsheen beide kruiswegen was behoorlijk minder dan andere jaren. Vele bedevaarders die al meerder malen met ons meegingen, vertelden nadien dat ze intenser dan ooit de kruisweg hebben gebeden. Zo zie je maar dat elk nadeel ook z’n voordeel heeft.
(lees verder onder de foto's ; druk op het pijltje voor de volgende foto's)
Vandaag, zaterdag, verlieten we Lourdes voor een daguitstap. We genoten van natuur en cultuur. Stralend zonnig werd het de ganse dag nooit, maar gelukkig verdween de stortregen waarmee we vanuit Lourdes vertrokken. De bustocht ging naar Valcabrère en Saint-Bertrand-de-Comminges. Twee pareltjes aan de rand van de Pyreneeën. In de indrukwekkende romaanse basiliek uit de 12e eeuw, toegewijd aan Saint-Just, kregen we de kans om de eucharistie te vieren.
(lees verder onder de foto's ; druk op het pijltje voor de volgende foto's)
Nadien trokken we enkele kilometers verder naar het bijzonder pittoreske stadje Saint-Bertrand de Comminges. Het stadje behoort tot ‘les plus beaux villages de France’. Maité, de plaatselijke pastorale verantwoordelijke, gidste ons doorheen de kathedraal van het stadje.
Na het cultuurbad in de voormiddag, trokken we het gebergte in om de prachtige natuur van de Pyreneeën te ontdekken. We beklommen, gelukkig niet met de fiets, de Col d’Aspin. De weergoden bleven ons goed gezind, want zonder al te veel wolken konden we de klim maken. Eens boven op de top schoven de wolken dicht en kwamen we letterlijk in de wolken terecht. Misschien ook figuurlijk want vele bedevaarders keerden enthousiast terug van een fijne uitstapdag.
(lees verder onder de foto's ; druk op de pijltjes om de volgende foto's te zien)
Niet in het minst in de wolken was Zr. Bernadette. Zij kreeg vandaag een persoonlijke rolstoelchauffeur… Aan bisschop Lode is een gedreven brancardier verloren gegaan. Maar wat niet is, kan zeker nog komen.
