DECREET
ter oprichting van de PASTORALE EENHEID
Tabor Beringen
in het dekenaat Beringen van het bisdom Hasselt
Na consultatie van het federatieteam en de andere beleidsgroepen heb ik beslist:
1. om de deelfederatie Beringen-Koersel op te heffen;
2. om de pastorale eenheid Tabor Beringenduurzaam op te richten, die bestaat uit de parochies Sint-Brigida Koersel, Sint-Gerardus Koersel-Stal en Heilig Hart Korspel-Beverlo in de gemeente Beringen.
De parochies blijven zowel kerkrechtelijk als civielrechtelijk bestaan, maar worden samengebracht in een pastorale eenheid (cf. can. 374 § 2 C.I.C.) om de bestaande krachten te bundelen in de geest van de beleidsopties beschreven in ‘Op weg naar pastorale eenheden in het bisdom Hasselt’ (juni 2015).
Dit decreet wordt kenbaar gemaakt tijdens de eucharistievieringen van zaterdag en zondag 1 en 2 september 2018 en gepubliceerd in de plaatselijke editie van Kerk & Levenen in het diocesaan tijdschrift Samen.
Dit decreet wordt van kracht op 23 september 2018, datum waarop de pastorale eenheid liturgisch wordt geïnstalleerd.
Hasselt, 06 augustus 2018
+ Patrick Hoogmartens
Bisschop van Hasselt
De installatie van onze pastorale eenheid ‘TABOR-BERINGEN’, door een afgevaardigde van onze bisschop, heeft plaats op zondag 23 september om 10.30 u. in de kerk van Stal.
Er zullen dan in de andere kerken geen missen zijn; dus niet in Koersel kapel en in Korspel.
Deze viering is tevens de startviering voor het nieuwe werkjaar van onze verenigingen.
Onder het thema : ‘Hij gaat met ons mee .. Luister!.’ willen we met alle verenigingen van onze drie parochies dit werkjaar feestelijk inzetten.
En zoals het de gewoonte is bij de startvieringen, hebben we een kleine opdracht voor onze verenigingen/werkgroepen: zoek een foto of afbeelding die iets met de vereniging/werkgroep te maken heeft. Dit kan een foto van een activiteit zijn, een symbool, ... Deze foto wordt voor de aanvang van de viering aangebracht op één van de panelen in de kerk.
Na de viering voorzien wij voor alle aanwezigen een ‘receptie’ buiten of achteraan in de kerk van Stal.
Wij kijken er naar uit om samen met jullie onze pastorale eenheid officieel te maken en het werkjaar voor ieders vereniging in te zetten.
De pastorale eenheid betekent geen fusie te zijn van de drie parochies, maar beoogt meer samenwerking te organiseren in de toekomst. Een aantal leden uit de drie parochieteams volgen daarvoor een vorming in september van dit jaar. We bidden dat de vriendschap, de vreugde en het geloof mag groeien in onze gemeenschappen met de hulp en de genade van onze Heer.
WIST JE DATJE
Volgens de Christelijke traditie beklom Jezus de berg Tabor met zijn discipelen Jacobus, Johannes en Petrus. Hij veranderde vervolgens op de bergtop van gedaante. Hij nam voor hun ogen een lichtstralend lichaam aan en sprak er met Elia en Mozes. Uit een wolk zou een stem met het oog op Jezus gezegd hebben: “Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar hem!"
Die berg is 411 m hoog en ligt eenzaam in de vlakte van Jizreël, op ongeveer 16 km ten zuidwesten van het meer van Galilea.
TABOR BERINGEN
Hoe zijn we eigenlijk tot de keuze van de naam Tabor gekomen?
We gaan ongeveer 10 jaar terug – de samenwerking tussen Koersel en Stal werd een feit, want in Stal kwam geen nieuwe inwonende pastoor na pastoor Frans Hermans.
Door de stuwende kracht van Pastoor Toon, die voluit geloofde in de inzet en de inbreng van de leken, de sturende kracht van pastoor Tjeu destijds en de steunende aanwezigheid van de diakens Miel en Willy, werden de eerste stappen naar samenwerking gezet.
En ongeveer 7 jaar geleden werd de parochie Korspel onze nieuwe compagnon.
Ongeveer 3 keer per jaar hebben wij met de 3 parochieteams een overlegvergadering. De naam van deze samenkomsten noemde al gauw STAKOKO – een samenvoeging van de beginletters van Stal, Koersel en Korspel.
Nu bijna 5 jaar geleden werd pastoor Benny door het bisdom aangesteld als onze nieuwe pastoor. En na een dik jaar, dus nu ongeveer 3 jaar geleden – stelde pastoor Benny de naam Stakoko toch wel in vraag – kunnen we hier geen betere benaming voor bedenken?
Daar begon voor de eerste keer Tabor te klinken. Maar we kwamen er niet uit – dus bleef de naam Stakoko behouden.
Toen de groei naar een pastorale eenheid concreter werd en daar een naam voor moest gezocht worden – kwam natuurlijk Tabor weer op de proppen. De keuze was dus redelijk snel gemaakt : Pastorale Eenheid Tabor Beringen.
Welke invalshoeken kwamen spontaan in ons op, zonder heel ver te zoeken:
- ongeveer op het geografisch middelpunt van onze drie parochies hebben wij hier een berg – de tris.
- Jezus nam 3 van zijn leerlingen mee op de berg : Petrus, Johannes en Jacobus – wij zijn met 3 parochies.
- Op de berg, Jezus die in gesprek gaat met Mozes en Elia, de 3 belangrijke figuren uit het Evangelie.
- Petrus die enthousiast zegt : Heer, laten wij hier 3 tenten bouwen.
Daarom kozen wij ook voor het beeld van de 3 tenten als symbool voor onze pastorale eenheid.
Maar dan kwam het moeilijke : Eigenlijk wil Jezus niet dat er 3 tenten gebouwd worden op die plek waar het goed is om te vertoeven – boven op de berg. Toch kiezen wij als pastorale eenheid Tabor Beringen voor het beeld van de 3 tenten.
Het is niet de bedoeling om de 3 tenten op de berg te planten en te laten staan, maar wel om de tent mee te nemen naar onze eigen parochies. Daarom werd er op elke tent een borduursel aangebracht waaruit blijkt welke tent voor welke parochie zal dienen.
De tent als beeld van een tijdelijke verblijfplaats, de tent als beschutting, als schuilplaats voor mensen die er nood aan hebben.
De tent als plek om samen te vertoeven en krachten op te doen.
Al gaat er op dit ogenblik niet veel veranderen en gaat dit voor de parochiale werking geen schokeffect teweeg brengen – toch is dit vandaag een belangrijk moment.
Alle leden van de 3 parochieteams zijn zich er echt wel van bewust – dat wij vandaag een keuze maken voor de toekomst van onze gelovige gemeenschappen.
Wij gaan het engagement aan om ons verantwoordelijk te voelen voor een groter geheel.
De parochies en de parochiale verenigingen blijven hun eigenheid bewaren, maar wij bevestigen dat hetgeen reeds een groeiproces heeft doorgemaakt – een permanent karakter mag hebben.
De tent is ook het symbool voor onze toekomst. De tent wil ons blijvend aansporen om niet te blijven steken in materiële beslommeringen, maar werk te maken van een levende gemeenschap met een samen gedragen verantwoordelijkheid.
De tent is wit zoals een helder licht.
Ze heeft ook een venstertje, de opening naar de wereld – wij willen niet in onze eigen cocon opgesloten zitten, maar wij en de wereld, de wereld en wij.
Om onze hoop voor een lange toekomst uit te drukken werd voor de geborduurde letters een lettertype gekozen met kinderen rond. Want het zijn de jonge mensen van vandaag – die de ingeslagen weg zullen verder zetten en daar geloven wij in.
(Tekst Alice Claes)
