Op dinsdag 5 maart 2019 werden we door deken Jan Verheyen en Jan Caljon verwelkomd in de zaal nabij de kerk van H. Kruis in Lier.
Vette dinsdag! Een traditie die jaren geleden door deken Erik Thielemans in het leven was geroepen, werd nu terug opgenomen.
Intussen is 'het kerkbeeld' wel wat veranderd. Het waren niet alleen meer de pastores die werden uitgenodigd, maar o.a. ook de teamleden van de pastorale eenheden waren van de partij.
De zaal was sfeervol ingericht, de tafels gedekt. Maar in het oog sprong een waslijn met alles behalve frisse was + een decor met koffers en oude boeken. Dit werd omstreeks 16 uur duidelijker … de stoelen stonden al klaar! Ook was er een standje voor Peter Gijs, priester van ons bisdom.
De zaal liep langzaam vol en koffie en thee met versnapering brachten de tongen los en zo was er gelegenheid tot contact met bekenden en minder bekenden.
En dan werd de 'grauwe' was afgedaan!
Een éénakter: ‘Huis’, gespeeld door Alex Van Lieshout. Dit bracht ons enerzijds in verwarring en anderzijds in verwondering.
Afscheid nemen? Hoe doe je dat? Van wie ga ik afscheid nemen?
Was het een doordenker … was het om te lachen … was het eerder triest?
Alles zat er een beetje in.
Vervolgens een verborgen talent: Gommaar Van de Bergh zorgde voor een muzikale noot op zijn mondharmonica. We kregen tussendoor zelfs wat technische kneepjes van het vak mee. En hij kreeg ons zelfs aan het zingen, mede door de zangboekjes van de mutualiteit ons ter hand gesteld door de 'Tiroler-Jannen'. Het was toch ook een beetje carnaval, volgens onze deken. Je kon zo zien dat verschillende aanwezigen hun tweede jeugd beleefden door enthousiast mee te zingen met de liedjes van toen.
Sfeervol was een stiltemoment en een gebed ter nagedachtenis aan hen die ons ontvallen zijn het laatste jaar, zoals Jan De Keyser, Eric Thielemans, Lydia Van den Bosch en Jules Geerts.
Bart Willemen gaf uitleg bij de vastwel 2019-bandjes.
En voor we aan tafel gingen werd IEDEREEN in de bloemetjes gezet. Iedereen had wel iets dat het vermelden waard was. De plantjes die op tafel stonden kregen zo een bestemming, iedereen kreeg er eentje met een dikke proficiat erbij.
Tot slot werden we uitgenodigd om aan te schuiven aan een buffet. Van lekkere bloemkoolsoep, pensen, frikadelletjes met krieken tot een dessert.
De trappisten van Westmalle hadden gesponsord. Dus naast water of wijn werd de trappist door vele gesmaakt. De vasten begon maar morgen!
Van harte dank! Ook de organisatoren verdienen een proficiat.
Het is zeker voor herhaling vatbaar.
Josée Kleijn
