Straks eren wij onze lieve doden. Deze man kreeg reeds zijn hulde. Tien jaar geleden werd pater Damiaan heilig verklaard. In de harten van mensen was hij dat al langer. Dat weten wij.
Bij die verjaardag lag een bijzonder bloemstuk op zijn graf in de crypte te Leuven. Een Hawaiaan had de grote plas overgestoken om dicht bij hem te zijn. Drie harten gevormd door exotische bloemen, aan elkaar gevlochten met palmbladeren. Een eenvoudige groet uit Molokaï voor deze pater van de Heilige Harten.
Op de zwart marmeren steen weerkaatste zijn beeltenis. Een ‘aloha’ naar deze mensen die hem niet vergeten waren. Aan weerszijden blauwe lichtvlakken verwijzend naar zijn hemelse bestemming.
Zo trekken wij naar onze lieve doden deze dagen. Om hen te groeten. En bij Gods genade groeten zij ons terug.
Damiaans hart spreekt ons toe in het enige opschrift bij zijn graf:
“Ik vind mijn grootste geluk door den Heer te dienen in de zieke en arme kinderen die van de andere mensen verstoten worden.”
