Het licht zien

‘In die dagen kwam er een besluit …’ De evangelist neemt een loopje met de werkelijkheid. Die volkstelling vond nooit plaats, zeggen historici. Lukas’ Messias moest en zou in de Davidstad geboren worden. Vandaar. Ach, wat maakt het uit? Maar dat zijn kerstrelaas begint bij de keizer en eindigt in een krakkemikkige stal, is gewoon geniaal. Zo ongelofelijk, dat het … geloofwaardig wordt. Gods pure, tere inbraak in het mensenverhaal maakt geen schijn van kans in het broeierige wereldgedoe, in het door de toeloop propvolle, roerige, vieze Bethlehem. Maar in de vrije vlakte en serene stilte, onder de klare sterren, bij dat ontvankelijk randvolk dat van waken weet, daar kan het! In de praal van de paleizen en de roes van de herberg zijn andere dingen aan de orde.

Kerstmis, vrienden, is het licht zien. En in mijn moedertaal betekent dat uit het donker geboren worden. Of ineens weten waar het naartoe moet. Of de twee, doet er niet toe. Als we het maar zien en laten schijnen! Als we maar week worden van zijn warmte, het geen mens ontzeggen en de drang voelen om het te spreiden. De Eeuwige daalt in de tijd. Zijn Woord neemt onze zwakheid aan. De Almachtige geeft zich onweerstaanbaar weerloos. Inderdaad, goddelijk geniaal! Rond de kribbe worden aanzien, macht en rijkdom belachelijk bijkomstig, zijn argwaan, onrecht en onvrede ongepast.

Zie het licht, lezer. Kijk met de ogen van Maria en Jozef, geef u met de wijzen gewonnen, hoor met de herders de duizend gloria’s en voel de vreugde zwellen. Sluit het Kribbekind in uw hart. En uw kerst zal zalig zijn!