Het was zeker even schrikken en slikken, toen de engel haar uitverkiezing boodschapte! Van de vrouwen, die toen sowieso amper wat voorstelden, de minste. En bovendien ‘bekende ze geen man’. Het geeft al aan, hoe Gods plan de gangbare wereld omgooit.
En toch, fiat en magnificat! Groter betrouwen is niet denkbaar. Maria hoort, aanvaardt en maakt zich meteen op. Hoe anders dan nicht Elisabeth, die stil verwacht, bevestiging verhoopt en pas als het kind opspringt in haar schoot, de beslotenheid breekt. In haar vreugdezang tilt de maagd zich op profetenhoogte en doorziet ze Gods grote dingen. Straf, hoe de boodschap en het besef het geringe meisje keren in een onbevangen vrije vrouw.
Dinsdag vieren we haar Pasen. Dan eren we haar. Want als geen onder de mensen ging ze de weg van geloof en dienst aan Gods woord. Als geen bewerkte ze zijn wil, was ze mens naar Gods hart. Als geen ander deed en leed ze met de Zoon, werd ze deelgenoot van zijn heerlijkheid. En we danken! Voor haar toonbeeld van navolging, haar zorgende nabijheid en machtige voorspraak, voor haar hoede, bemoediging en drijfkracht, vandaag in haar parochie zoals toen in de vroegste Kerk.
Een zalige hoogdag!
