Ga je naar de schouwburg of naar een concert, dan koop je meestal bij de ingang een programma met info over de schrijver, de componist, de spelers en over de inhoud van het stuk. Om voorbereid te zijn op wat gaat komen. Als wij dezer dagen aan het nieuwe jaar beginnen, weten wij echter niet wat ons te wachten staat. ‘Van het concert des levens krijgt niemand het program’, luidt een bekende spreuk, die bij veel mensen aan de muur hing. Als op oudejaarsavond de klok twaalf uur slaat, wensen we elkaar zalig Nieuwjaar, wetend dat onze tijden in Gods hand zijn: Goede God, onze tijd behoort U toe. Mensen gaan en komen. Lief en leed overkomen ons, maar Gij blijft dezelfde. Uw jaren kennen geen einde. Blijf bij ons alle dagen en geef ons uw vrede.
Soortgelijke gedachten bekruipen mij in deze dagen van Kerstmis en Nieuwjaar. In september 2016 zal ik precies 12 jaar als priester hier werkzaam zijn, aanvankelijk vanaf 2004 enkel in Berg en Nederokkerzeel, vanaf september 2007 ook in Kampenhout en Relst.
Terugblikkend op deze tijd kom ik tot de slotsom, dat het goed is, in schoonheid te kunnen eindigen. In februari word ik 65, een leeftijd waar ik niet omheen kan en die zich doet gevoelen. Mijn oversten hebben er bij mij op aangedrongen, serieus over mijn toekomst na te denken. Concreet resulteerde dit in de vraag voor twee jaar naar Suriname te gaan, waar de salvatoriaanse aanwezigheid door ziekte en sterven van medebroeders problematisch is geworden. Er zou een doorstart moeten worden gemaakt, hetgeen echter niet gaat zonder de bereidheid van confraters die op deze uitdaging willen ingaan. Ons generaal bestuur in Rome is van plan, jonge confraters uit India naar Suriname te halen, die echter eerst de Nederlandse taal moeten leren. Mijn taak zou dus allereerst een overbruggende zijn. Ik heb het me niet gemakkelijk gemaakt en pas na lang nadenken en menige slapeloze nacht een positief antwoord kunnen geven op deze vraag.
Intussen zijn de hulpbisschop en de deken op de hoogte gebracht van mijn besluit, dat ik hierbij ook aan u allen wil laten weten. Mijn bedoeling is het, tot 1 september 2016 te blijven. Intussen moet worden bekeken, hoe het daarna verder zal gaan. Tot dan zullen we elkaar zeker nog zien, want ik sta er eerlijk gezegd niet om te springen, Kampenhout te verlaten. Maar als religieus heb ik ook te maken met gehoorzaamheid, de zin en de aandacht voor het grote geheel. En daar kan en wil ik me niet aan onttrekken. Aan u allen mijn beste wensen voor het nieuwe jaar 2016! Pater Jan
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.