O MARIA DIE DAAR STAAT!
Op dinsdag 20 mei gaan we met al de Samanagroepen van onze parochie Gent-Zuid op bedevaart naar Oostakker. Met de zachte lentewind in onze haren zullen we weer de ommegang doen van de staties achter de grot terwijl we naar de kruinen van de hoge bomen staren die waaieren aan de blauwe hemel. En daarbij zullen we onze geliefde maagd Maria oproepen in onze geest. We laten een kaarsje branden aan de grot en zullen om 15uur eucharistie vieren in de basiliek.
Ons dat eenvoudig meisje uit Nazareth voorstellen.
Toen ze van een engel die in haar woning binnentrad te horen kreeg dat ze “vol van genade” was. En dat die engel haar meldde dat ze zwanger zou worden doordat de Allerhoogste haar zou “overschaduwen”. En dat ze dan onmiddellijk op haar eentje naar het verre Judea trok en daar van haar nicht zonder inleiding te horen kreeg dat ze “de gezegende was onder alle vrouwen”. En hoe ze dan negen maanden later haar jongetje ter wereld bracht in een stal en hem wikkelde in doeken en in een voederbak lei. En dat zij veertig dagen later op het tempelplein in Jeruzalem van een oude geïnspireerde man te horen kreeg dat “een zwaard haar ziel zou doorboren”. En hoe zij al die woorden en gebeurtenissen in haar hart bewaarde. En dat ze twaalf jaar later van haar jonge zoon het verwijt kreeg dat ze met haar man niet de hele stad Jeruzalem had moeten afdweilen maar hem onmiddellijk had moeten vinden in de tempel, die Hij “het huis van zijn Vader’ noemde. En hoe zij, nog eens twintig jaar later, op een bruiloftsfeest, aan haar zoon liet opmerken dat de jonge trouwers geen wijn meer hadden en hoe zij door hem koeltjes werd afgewezen, maar toch aan de kelners opdroeg: “doe wat hij u zeggen zal”. En hoe die laatste woorden van haar als een opdracht voor ons leven gelden. En hoe zij aan de voet van het kruis naast haar stervende zoon aanwezig was en niet in bezwijming lag zoals Rogier Van der Weyden haar schilderde, maar STOND! En hoe zij tussen de apostelen zat toen de heilige Geest over hen neerdaalde; wat zij al dertig jaar eerder zelf had meegemaakt.
En dus gaan we in Oostakker onze geliefde maagd Maria aan ons hart drukken!
En overwegen wat ze allemaal tijdens haar aardse leven heeft meegemaakt, en onze bewondering aan haar oor fluisteren maar haar ook zachtjes vertellen dat wij niet altijd zo dapper waren. Haar ook vragen ons een beetje bij te staan tijdens onze aardse trektocht en de mensen te beschermen die ons dierbaar zijn. En ons terloops afvragen hoe zij erin slaagt de beden van driehonderd miljoen mensen te aanhoren, om echter die onheuse gedachte dadelijk weg te wimpelen omdat ze nu eenmaal ‘verheerlijkt’ is en onze beperkingen van tijd en ruimte oneindig overstijgt. En ze wel vijftigmaal na elkaar steeds opnieuw groeten en herhalen hoe vol van genade ze is, en gezegend, buitenmate, samen met haar Zoon die ze zo teder heeft bemind en nagevolgd. En haar prevelen dat we haar graag zien omdat ze zo dapper is geweest en bescheiden tegelijk en wij zo hoogmoedig en onverbeterlijk vol van onszelf. En al eens een traantje voelen opwellen omwille van dat contrast tussen haar en ons. En die minzame blik gewaarworden die ze op ons blijft richten terwijl wij al zitten te denken aan de wafel die we straks in het ‘Hotel de Lourdes’ zullen verorberen. “O Maria die daar staat: Gij zijt goed en ik ben kwaad”.
Pastoor-emeritus Michel
De verantwoordelijken van de verschillende Samanagroepen op onze parochie zijn hun mensen aan het verwittigen om zich tijdig te laten inschrijven. We zullen in één van de volgende nummers onze lezers verslag uitbrengen van onze bedevaart!
