Er zijn zo van die dingen in het leven waarvan een mens hoopt en droomt dat ze zo lang mogelijk blijven duren. Dingen die wij bijzonder leuk vinden willen we vasthouden. En ook mensen die ons bijzonder ter harte gaan hebben wij graag zo veel en zo lang mogelijk bij ons en het liefst van al voor ons alléén. Ik ben er zeker van dat ieder van u dat gevoel wel kent. De kerk als gemeenschap is zich daar ook van bewust. Feesten zoals het vormsel krijgen als toemaatje nog een dankviering mee om de vreugde van de nieuwe vormelingen zo lang mogelijk te laten nazinderen. Wanneer de kerk dat al doet bij kleinere feestelijkheden dan is het niet te verwonderen dat ze het doen wil met het allergrootste feest dat zij mag vieren, het Paasfeest. De vreugde om het paasfeest is zo intens dat ze vijftig dagen lang blijft duren. Vijftig dagen lang kleedt de kerk zich in het witte gewaad, het feestgewaad. Inderdaad, zoals het in de prefaties van Pasen te lezen staat, 'vreugde om het paasfeest vervult ons mensen die op aarde leven'. En die vreugde willen wij uitsmeren over vijftig dagen, van Pasen zelf tot aan het feest van Pinksteren. En net vóór het Pinksterfeest viert de Kerk de Hemelvaart van Christus. Zoals bloem, gist en water de drie ingrediënten zijn van brood, zo zijn Pasen, Hemelvaart en Pinksteren de drie ingrediënten van het Paasfeest.
Hemelvaart en Pinksteren zijn geen afzonderlijke gebeurtenissen.
Ze horen bij Pasen. Misschien lijkt het feest van Hemelvaart ons een moeilijk te vatten feest. Hoe moeten wij ons dat voorstellen: Christus die op wolken gezeten naar omhoog gaat? Onze zoektocht naar een voorstelling van de Hemelvaart van de Heer, kan ons blind maken voor de diepe betekenis van het feest. En deze betekenis kan maar ten volle begrepen worden wanneer we inderdaad niet vergeten dat Hemelvaart en Pasen samen horen. Hemelvaart op zich bekeken zou betekenen: een bedroeft afscheid van Jezus en de angst van de apostelen voor het alleen zijn. Maar als je dit alles ziet vanuit het paasgebeuren dan is Hemelvaart niet een einde maar een begin, geen afscheid maar een vreugde. De nieuwe wereld die God in de paasnacht in het leven riep, is nu in werking getreden. Je zou het zo kunnen zeggen: hemelvaart betekent niet een opstijgen van Jezus van de aarde naar een verre hemel, maar nederdaling van de verre hemel op deze aarde, dankzij Jezus. Het feest van Hemelvaart betekent juist dat Jezus dicht bij ons is.
Hemelvaart en Pinksteren is geen kwestie van ruimtevaart, maar het gaat om ons.
'Gaat uit over de hele wereld' zegt Jezus 'en verkondigt het evangelie aan heel de schepping.' En deze opdracht geldt voor ons allemaal. Tijdens zijn aardse leven was de werkzaamheid van Jezus beperkt tot een kleine groep leerlingen, in een kleine streek en in een bepaalde tijd. Door zijn hemelvaart wordt die beperking opgeheven, zodat Hij aanwezig kan zijn bij iedereen. Want Hij die zichtbaar beperkt was tot enkelen, wordt nu onzichtbaar aanwezig voor velen. Nu gaat het over alles en allen. In zijn hemelvaart schenkt Christus ons weliswaar de hoop op een toekomst bij Hem. Maar het is ook een opdracht om de aardse werkelijkheid een menselijk gelaat te geven, waarin de trekken van de goddelijke liefde herkenbaar zijn. De slotzin van het Marcus evangelie heeft dan ook een bijzondere betekenis. Als Verrezen Heer staat Hij in ons midden. Hij is bij ons wanneer wij zijn taak verderzetten. Daartoe zal Hij ons zijn Heilige Geest schenken. Laat ons daar voor bidden!
Gino
