Over een MAGNIFIEK jaarthema gesproken...

• Het verhaal opent met een initiatief van God: Hij zendt de engel Gabriël naar Maria, en Gabriël begroet de jonge vrouw meteen met een belofte: “De Heer is met u.”  (v. 28) Dat lijkt heel sterk op de Godsnaam “Ik zal er zijn voor u”…
• Zoals vaak in Bijbelse roepingsverhalen is de eerste menselijke reactie er een van verwarring en schrik (v. 29). Wanneer Gods liefde zich – soms heel onverwacht – aandient in ons leven, dan kan ons dat echt in verwarring brengen: “Waarom? Waarom ik? Waaraan heb ik dat verdiend?”
• De engel stelt Maria gerust en verzekert haar dat Gods liefde naar haar uitgaat (v. 30). Vervolgens verwoordt hij de opdracht en zending van Maria: God roept haar om moeder te worden van Jezus, “de Zoon van de Allerhoogste” (vv. 31-33).
• Net zoals Mozes, Jesaja en Jeremia (en net zoals wij) geeft Maria zich niet meteen gewonnen. Wanneer God mensen roept, spartelen ze meestal eerst tegen: “Ik kan dat niet. Ik ben daar te klein, te jong, … voor.” Ook Maria drukt haar twijfel en onbegrip uit (v. 34).
• Maar de engel geeft het niet zo vlug op. Als God mensen roept, dan geeft Hij hen ook de kracht om die roeping te volbrengen. Maria ontvangt van de engel… een belofte: de kracht van de Heilige Geest zal over haar komen (v. 35). En om de belofte van God kracht bij te zetten, volgt er nog een teken: de zwangerschap van Elisabet, de oude nicht van Maria, zal aantonen dat Gods liefdeskracht groter is dan het begrip van de mens (v. 37).
• Het laatste woord is aan Maria. God roept mensen, Hij is daarin geduldig en volhardend, maar Hij zal nooit mensen dwingen tot een antwoord. Hij laat hen de vrijheid! Daarom is het uiteindelijke ja-woord van Maria ook zo mooi. Ze geeft zichzelf als het ware een nieuwe naam: ze noemt zichzelf “de dienares van de Heer”, en ze toont dat ze helemaal “gehoor-zaam” is aan het Woord dat ze van de Heer ontvangen heeft.

2. Geroepen tot dienstbaarheid en vreugde (vv. 39-45)

Wie ‘ja’ zegt aan de roepstem van God, ontvangt ook Geestkracht van God, schreven we hierboven.

Gods Geest schenkt kracht, vreugde en levensdynamiek. Dat zien we ook bij Maria gebeuren.

Ze komt meteen in beweging en gaat op bezoek bij haar nicht Elisabet. Ze zal er drie maanden blijven (v. 56). Het verhaal zegt niet uitdrukkelijk waarom, maar we kunnen vermoeden dat het is om haar oudere nicht te helpen tijdens haar zwangerschap. Maria luistert niet alleen naar wat God haar vraagt, maar ook naar wat haar naasten nodig hebben!