OD is thuiskomen
Voor Heleen is het al de 14e zomer dat zij de vakantie begint met OD (ontmoetingsdagen), het zomerkamp van IJD Gent. Eerst ging ze 7 jaar mee als lid. De ervaringen tijdens die zeven jaar waren voor haar zo bijzonder dat ze geen seconde twijfelde om zelf leiding te worden.
Als lid word je volledig ondergedompeld in de magie van OD. De begeleiding creëert echt een unieke sfeer gedurende het hele kamp.
Dit jaar staat Heleen in de leiding van de derdes. 'Nu kan ik zelf de magie opbouwen en inspelen op de groepsdynamiek. Ik hoop dat de leden - net als ik vroeger - van de ene verbazing in de andere vallen,' vertelt Heleen enthousiast.
Voor Heleen is OD echt 'thuiskomen'. Ze maakte er vrienden voor het leven doorheen de jaren. Bovendien zijn haar 2 zussen en broer ook jaarlijks van de partij.
Na OD zitten we nog weken na te praten aan de keukentafel over wat we allemaal ervaren hebben. Zo'n kamp heeft tijd nodig om te bezinken.
Na de 'bezinktijd' volgt al snel de voorbereiding voor een nieuwe editie van OD. Elke groep werkt binnen een bepaald thema. De begeleiding kleedt op voorhand de leefruimte en de stille ruimte voor hun groep zorgvuldig aan: 'Ook hierover wordt urenlang gepraat aan de keukentafel. En we komen natuurlijk ook veel samen met de begeleidingsploeg voor uren van brainstormen en uitwerking.'
(Foto van de stille ruimte van de 'derdes')
Vergeet mij niet
Dit jaar is het thema van de derdes opgebouwd rond de Pixarfilm Coco. Deze animatiefilm gaat over Miguel, een twaalfjarige jongen die op het Mexicaanse platteland leeft en een familiegeheim ontdekt waardoor hij contact kan leggen met zijn overleden voorouders. De film is het uitgangspunt om met de jongeren over leven en dood te praten.
'Leven en dood' lijkt een delicaat thema, maar we merken dat heel veel jongeren er nood aan hebben om hierover in gesprek te gaan.
'We koppelen onze gespreksmomenten telkens aan bijbelverhalen. Vandaag bespraken we bijvoorbeeld het bijbelverhaal van 'Het lege graf' uit het Johannesevangelie waarin Jezus verschijnt aan Maria Magdalena. Het is zeer verrijkend om zoveel verschillende antwoorden en zienswijzen te beluisteren.'
De pointe van de film Coco is dat overledenen blijven leven zolang wij hen blijven herinneren.