In deze tijd van het jaar, mag je wel al eens vooruitkijken naar de zomer en dromen van warme stranden. Of ga je liever op kamp tijdens de zomer, zoals Milly? We stelden haar enkele vragen over Pluskamp.
Dag Milly, vertel eens wat meer over jezelf. Wie ben je?
Ik ben Milly Girardin, ik ben 19 jaar. Ik kom uit Dilbeek. Ik studeer al een anderhalf jaar Sociaal Werk aan de hogeschool Odisee in Brussel. Ik kom uit een muzikaal gezin, hierdoor hou ik me hier wel vaak mee bezig: ik zing en ben zelfstandig gitaar aan het leren. Hiernaast ben ik vrijwilliger bij de voedselbedeling waar ik voedingspakketten klaarmaak en uitdeel voor de mensen uit de buurt die deze nodig hebben. Ten slotte zet ik me sinds een jaar in als begeleiding voor Pluskamp.
Wat betekent Pluskamp voor je?
Op Pluskamp komen mensen vanuit verschillende dorpen, gemeenten en steden samen. Ondanks de verschillen tussen elke persoon op kamp, heerst er wel een gevoel van verbondenheid. Het is voor mij een plek waar ik mijzelf kan zijn en mensen elkaar met respect behandelen. Het is een plek waar talenten en het geloof gedeeld worden en waar je kan leren van elkaar.
Kortom, Pluskamp is voor mij als een familie waarin iedereen met liefde en warmte wordt ontvangen.
Waarom ben je begeleider?
Dit jaar zal ik mijn tweede jaar als begeleider op Pluskamp staan. Hiervoor ben ik zelf zeven jaar mee op Pluskamp gegaan als lid. Gedurende die zeven jaren heb ik vriendschappen opgebouwd, nagedacht over mijn geloof, heel wat leuke momenten gehad en steun gekregen als dit nodig was. Dit dankzij de begeleiders, het coördinatieteam en iedereen die meewerkte aan het kamp. Pluskamp heeft mij mee gevormd tot wie ik nu ben. Ik ben hen hier zo dankbaar voor en wil op mijn beurt deze kans aan andere jongeren bieden.
Ik wil mijn steentje bijdragen zodat deze jongeren, zoals ik, diezelfde kansen krijgen en een fijne tijd beleven op Pluskamp.
Wat is je beste/mooiste Pluskamp herinnering
Ik vind het heel moeilijk één specifiek moment te halen uit acht jaren. Voor mij zijn de voorgaande Pluskamp-jaren één grote mooie herinnering. Maar als ik een bepaald moment zou moeten uitkiezen dat me zeker zal bijblijven dan kies ik het kampvuur moment. Eén groot vuur omringt door alle Pluskampleden, samen zingen we de traditionele kampliederen en genieten we volop van de laatste avond van een mooi kamp. Op het einde van deze avond wordt elk jaar de vredesdans gedanst. Dit is voor mij wel een speciaal moment. Na het luidkeels zingen en veel praten met elkaar wordt er plaats gemaakt voor een moment van stilte.
We dansen de vredesdans hand in hand, in een grote cirkel rondom het kampvuur. Dit is een moment waarop ik de verbondenheid, die op het kamp leeft, echt voel. Dat is dan ook de reden waarom dit specifieke moment me zeker zal bijblijven.
Waar kijk je nu het meest naar uit?
Ik kijk op dit moment het meest uit naar Pluskamp 2018. Onlangs vond de begeleidersdag plaats en begint het kamp stilletjes aan meer vorm te krijgen: de dagthema’s zijn bepaald, inschrijvingen stromen binnen, begeleidingsduo’s zijn gevormd, etc. Alles komt stilaan dichterbij. Ik ben benieuwd welke jongeren in mijn leefgroep zullen zitten en duim al voor goed weer. Ik zie het helemaal zitten om activiteiten te verzinnen en deze te doen met de leefgroep en kijk ernaar uit om bekende maar ook nieuwe gezichten te ontmoeten. Ik tel de dagen tot kamp zeker af!
Welke boodschap zou je willen meegeven aan andere gelovige jongeren.
Vandaag is het niet altijd even gemakkelijk gelovig te zijn of aan je vrienden te zeggen dat je gelovig bent. Maar als geloof een belangrijke plaats in je leven inneemt, probeer dit dan niet weg te schuiven of je hiervoor te schamen.
Geloof is iets persoonlijk, het is een deel van jezelf. Het maakt je mee tot wie je bent. Durf daarom je hart te volgen en wees niet bang voor wat anderen misschien kunnen denken.
Ik wil deze boodschap meegeven aangezien ik vroeger niet durfde te vertellen dat ik op gelovig kamp ging. Nu besef ik dat hier helemaal geen reden toe is. Gelovig zijn en op pluskamp gaan is een belangrijk iets voor mij, dus waarom zou ik dit verstoppen. Ik ben heel dankbaar dat ik elk jaar mee kan gaan op kamp!
