We vroegen enkele jongeren om onder woorden te brengen wat Pluskamp voor hen speciaal maakte...
Lees hieronder de getuigenis van Nelle, Robbe, Bente en Bart!
Pluskamp is meer dan gewoon kamp. Het is een tweede familie, een tweede thuis. Een grote vriendengroep met een band, waarvan ik geloof dat die nooit zal stuk gaan. Samen lachen, samen huilen, samen zingen, samen bidden... zo kan je nog lang doorgaan. Pluskamp bewijst dat je niet veel nodig hebt om het enorm naar je zin te hebben. Slapen doen we in tenten, eten doen we zittend op bakjes met je bord op schoot, zelfs douchen doen we in tenten! Als ge eten aant opscheppen zijt krijgt ge altijd een vriendelijke en gemeende lach/reactie en daarna zitten we allemaal samen te eten en te lachen: die sfeer is onbeschrijfelijk. Elke ochtend een dagopening zodat je klaar bent voor de dag en elke avond een dagsluiting om de fijne momenten van die dag te herbeleven. Frustraties laat je hier los en herinneringen hou je hier vast. Op pluskamp ben jij, jij.
Normaal gezien draag ik als ik uit huis ga altijd make-up, maar op Pluskamp is er weinig tijd voor make-up op te doen. Ik schaamde me heel hard zonder mijn make up en ik bleef er maar mee in men hoofd zitten en me schamen. Maar toen zei iedereen: "Nelle, ge moet u daarvoor nie schamen, ge zijt mooi hoe ge bent en iedereen hier vindt dat ook!" Ik voelde me daar echt door getroost, ik voelde dat ik mezelf mocht zijn, dat heeft veel voor mij veranderd.
Er was een specifiek moment waarop we vrije voorbedes mochten formuleren in de gebedsviering. We voelden dat de voorbedes steeds intenser en heftiger werden op emotioneel vlak. Je merkte echt dat iedereen oprecht gebeden zei vanuit het hart. Op een bepaald moment zijn ik en Bart wenend naar buiten zijn gelopen. Het klinkt misschien triestig, maar dat was echt een moment dat ik alles los liet, voor Bart ook denk ik... We mochten daar echt even alles loslaten en onszelf zijn.
Pluskamp is zo geweldig tof omdat je er welkom bent. Ge moogt er zijn zoals ge zijt niemand zal u scheef bekijken. Als ge een probleem hebt staat iedereen voor u klaar, zonder uitzondering. De mensen op Pluskamp kunt ge geen vrienden noemen: het is meer een familie dan een vriendengroep. Pluskamp is gewoon top!!
Pluskamp is iets waar ik telkens weer opnieuw naar uitkijk. Het is een soort van tweede thuis voor mij. Ik weet dat ik mezelf daar kan zijn en ik voel me daar ook echt thuis. De vriendschap die ik daar mag ervaren al 3 jaar lang is onbeschrijfelijk. Het leukste aan pluskamp vind ik persoonlijk dat iedereen zo affectief is en dat echt bijna iedereen dat je tegenkomt je liefde en genegenheid biedt door een simpele knuffel. Dit is waarom ik elk jaar opnieuw die ervaring van Pluskamp wil meemaken!
Deze zomervakantie was voor mij helemaal anders dan anders. Dit komt door de zomerinitiatieven van IJD. Mijn eerste ervaring startte begin juli, toen ik als begeleider deelnam aan het pluskamp. Dit was een kamp met meer dan honderd jongeren uit vicariaat Vlaams-Brabant & Mechelen, Brussel en bisdom Hasselt. Jongeren, die het geen taboe vinden om het engagement van christen-zijn op zich te nemen en uit te dragen. Het kamp zelf was mij destijds onbekend. Het was dus een eerste kennismaking met het onbekende, maar al bij aanvang van het kamp werd dat onbekende getransformeerd tot iets beminnelijks. Dit valt te wijten aan het feit dat ik, samen met mijn medebegeleiders, terecht kwam in een fijne leefgroep met zeven jongeren tussen twaalf en dertien jaar. In deze leefgroep speelden we talloze spelletjes, fabriceerden verscheidene knutselwerkjes en hielden geregeld een korte bezinning. Daarbuiten waren er ook activiteiten met het gehele kamp waarin de gehechtheid als christengemeenschap heel duidelijk werd. De sfeer valt enigszins te beschrijven met de broederlijkheid zoals in het begin van de christenheid: „Ze waren één van hart en één van ziel" (hand. 4;32).
Meer over Pluskamp lezen? Klik hier!
Meer getuigenissen lezen? Klik hier!
