Afgelopen weekend mochten we met de Pluskampers de terugkomdag beleven. Onwaarschijnlijke dankbaarheid staalde van de gezichten af, om elkaar toch nog te kunnen terugzien. Een ‘knuffeldag’, waar we tijdens het kamp van droomden, bleef helaas uit. Maar volgens de geldende regels en in twee groepen, hebben we toch een intens weerzien beleefd, waar we de Pluskampsfeer na twee maanden weer konden opsnuiven.
De jongste groep leefde zich uit met ren- en tikspelen, de oudste groep starte met wat kennismakingsspelen. Verkennende spelen over karaktereigenschappen, wat toneelmethodiekjes en zoeken naar waardes brachten ons nog dichter naar die Pluskampsfeer die we al sinds begin juli misten. We kregen een lijst met 46 waarden: wat is voor ons belangrijk? Of het belangrijkste in ons leven? En kunnen we een top drie maken? Of… nog sterker: kunnen we de topwaarden van Pluskamp bepalen? Blijkbaar maakt “de sfeer”, “dé pluskampsfeer” hét verschil. Maar wat is dat dan, die Pluskampsfeer?
De meesten hadden veel meer dan één woord nodig. Maar “Jezelf zijn” en “elkaar vertrouwen”, “er zijn voor elkaar”, “over alles kunnen praten”, spanden toch wel de kroon. “De community” of het gemeenschapsgevoel, spelen een wisselwerking met die verschillende waarden. En wat waren nu die waarden, die de deelnemers van de terugkomdag aangaven als fundamenteel voor Pluskamp? Liefde, vrede, eigenheid, openheid, vertrouwen, eerlijkheid, respect, goedheid, … Al die sterke woorden werden verwerkt in verschillende à la minute wapenschilden.
Note. Het gaat tijdens zo een gespreksmoment niet om de kwaliteit van de kunst, maar de inhoud van het gesprek
