Pluskampervaring

Hoe heb je het Pluskamp algemeen ervaren?

Het Pluskamp is voor mij persoonlijk verrassend - en tegen al mijn verwachtingen in - een heel mooie en deugddoende ervaring geworden. Op het eerste zicht leek het alsof ik mij geëngageerd had voor een karwei maar achteraf gezien ben ik vooral blij en dankbaar dat ik zoiets nog eens mocht meemaken. Ik heb het ervaren als een 'geschenk uit de hemel' waarvan ik dacht dat het niet meer mogelijk zou zijn en waarop ik eigenlijk niet (meer) gehoopt had.

Hoe reageerde je aanvankelijk toen IJD je vroeg om als kamppriester mee te gaan op het Pluskamp?

Ik ben er aanvankelijk pas aan willen beginnen na lang aandringen van degenen die het mij vroegen en ook omdat ik eigenlijk niet anders kon. 'Met lange tanden'  heb ik toegezegd.  Ik begon er niet graag aan oa. omdat alle deelnemers en ook de begeleiding voor mij onbekend waren en uit andere bisdommen kwamen.

Dus met veel reserves en ook met een zekere 'faalangst':  want het was voor mij immers al een hele tijd geleden dat ik nog een intense ervaring zou hebben met kinderen en jongeren, tenminste buiten de gewone 'format' van voorbereiding vormsel of eerste communie. Wat zou ik als grijsaard-priester kunnen gaan doen temidden van jongeren en begeleiders uit andere bisdommen ?

Is je mening ondertussen veranderd?

Dat is het minste wat ik kan zeggen ! Vanaf de eerste avond (met de begeleiding) en de eerste morgen (aankomst van de jongeren en hun families) zijn al mijn weerstanden gewoon weggevallen en ben ik er zelf meer en meer van gaan 'genieten'. Het gaf mij snel een fijn en gelukkig gevoel dat ik daar  mocht rondlopen tussen 120 jonge mensen tussen 12 en 18 jaar die met hun begeleiders op een fijne en enthousiaste wijze wilden bouwen aan een samenleving waarvan ook ik droom. Dit gebeurde allemaal in een sfeer van vakantie, verbroedering en vriendschap.

Vooral die open sfeer waarin iedereen gans ongedwongen en zonder enige schroom het evangelie en het gelovig zijn ter sprake kon brengen, trof me erg. Dat was zoals in mijn beste jeugdjaren bij de jeugdbeweging: in kampstijl waar altijd bijzondere dingen mogelijk zijn. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat men ook in deze tijd nog met jongeren gedurende een ganse week en hele dagen zo mooi en zo intens kan werken rond bijvoorbeeld het bijbelse verhaal van de Goede Vader met zijn 2 zonen.  Alles was dan ook tot in de kleinste details voorbereid en besproken en… met een uitstekende logistieke ploeg ondersteund. Want dat was ook indrukwekkend hoe die mensen dat daar aanpakten…

Wat was je indruk van de jongeren?

Die jongeren en hun begeleiders en alle medewerkers van dat kamp hebben simpelweg al mijn verwachtingen overtroffen. Gewoon hoed af voor hen!  En proficiat en dank!

Ik werd bij momenten echt ontroerd bij het zien van die echte vreugde en blijdschap toen jongeren en begeleiders elkaar ontmoetten, ook al hadden sommigen elkaar nog nooit eerder ontmoet. Sommige kwamen voor de eerste keer, en anderen waren blijkbaar goed thuis op het Pluskamp. Heel mooi om te zien was ook hoe elke jongere in die week talloze kansen kreeg om eigen talenten en eigen interessevelden te uiten en dit doorheen de vele keuze-activiteiten.

Ik werd er ook getroffen door de creatieve inbreng van zovele talentvolle jongeren en begeleiders, op sportief, creatief en muzikaal gebied en ook op sociaal en spiritueel gebied.

Ik mocht er datgene met de jongeren en de begeleiders nog eens beleven waarvan wij als parochiepriesters vaak alleen maar kunnen dromen in onze eigen parochie-of federatiemiddens of datgene wat we al lang niet meer voor mogelijk houden.

Waarom denk je dat er niet meer jongeren uit het Limburgse naar Pluskamp gaan? Geef je ze daarin gelijk?

Neen, ik geef de afwezigen zeker geen gelijk. En naarmate de dagen vorderden heb ik ook mezelf verschillende keren voor het hoofd geslagen en me afgevraagd waarom ik deze mooie kansen van het Pluskamp niet had aangeboden aan de jongeren van mijn eigen Federatie?

Wat een zonde toch, want alles was er - en dit jaar ook nog zo dicht bij huis! Wat een gemiste kans! Wat spijtig toch dat bijna geen jongeren van ons bisdom hiervan hebben kunnen genieten!

Wellicht heeft dat iets te maken met een gebrek aan traditie. Velen van ons kennen dat niet en hebben daar dus ook minder belangstelling voor.

Ik denk echt dat onze begeleiders van vormselgroepen en jongerenbegeleiders, en ook hun ouders, deze ervaring eens zelf zouden moeten leren kennen opdat ze zouden doorgeven aan jongeren. Ik ben ervan overtuigd dat dit precies iets is wat velen verlangen als ze zoeken naar een zinvol aanbod voor 'na het vormsel'. Dit is werkelijk een mooi aanbod. En het is niet zo hoogdrempelig ! Er moeten zeker een behoorlijk aantal Limburgse jongeren zijn die we hiermee echt een plezier doen ! Zeker weten !

En we hoeven eigenlijk alleen maar aan te sluiten bij iets wat al bestaat !

Is er een bepaalde ervaring op het Pluskamp je specifiek bijgebleven?

Wat ik zeker niet vlug zal vergeten zijn de uitzonderlijk mooie vieringsmomenten van de dagelijkse morgen-en avondwijding: wat een sfeer van stilte, wijding, ingetogenheid, deelname, vreugde en dat zowel bij de begeleiders maar ook bij bijna alle jongeren?  En dat op een authentieke en eigentijdse wijze? Mooi om te zien hoe ze meedelen en ook meezongen!

De sloteucharistieviering net voor het naar huis gaan was voor mij natuurlijk het hoogtepunt!

Prachtig waren ook de momenten van de maaltijden: altijd in open lucht, spelend, dankend en biddend, aanschuivend in de rij, samen afwassend, opruimen enz… en dan ook die ongedwongen sfeer met talloze kansen tot korte ontmoetingen en aangename gesprekjes van kennismaking en bemoediging!

Wat zou je tegen de catechisten, pastores en jongeren van bisdom Hasselt vertellen als ze naar Pluskamp vragen?

Misschien moeten we de bekendmaking en de promotie van het pluskamp wat anders aanpakken en verder beginnen we best met deze unieke kans voor te stellen en aan te reiken aan een aantal jongerenbegeleiders zodat zij ze op hun beurt kunnen doorgeven aan de jongeren.

Als we dat echt willen, moet dat ook voor ons bisdom mogelijk zijn! Want waarom zou voor Hasselt niet kunnen wat voor Mechelen-Brussel wel kan?

Ik ben in elke geval vanaf heden een fan van het jaarlijkse Pluskamp!

We danken Thieu voor zijn enthousiasme en zijn bijdrage aan het Pluskamp te Hoeselt. 

terug naar de pagina van Pluskamp