Getuigenis
Het is lang niet de eerste keer
maar toch is er altijd huiver en knikkende knieën.
Dat lijkt me best normaal.
Even diep ademhalen.
De Schriftlezing nodigt me nogmaals uit
om deze stap te zetten.
Kom maar, zegt Hij zacht.
In gebed stellen de priester en ik ons samen voor God.
Hij is de grote Aanwezige.
Hij luistert.
De rest is van geen tel.
Ik spreek de Heer aan.
Ik leg Hem voor wat er op mijn hart weegt.
Datgene wat moeilijk gaat,
wat me ver van Hem houdt
en ook ver van de vrijheid en het geluk die Hij me heeft toebedacht.
Datgene wat nood heeft aan bevrijding en genezing,
waar ik niet kan of wil antwoorden op wat de liefde van mij vraagt.
Ach, het is allemaal zo menselijk
en ja, Hij weet het allemaal veel beter dan ik,
dat is het punt niet.
Maar door het uit te spreken, voel ik het wel.
Ik proef de onmacht en de kleinheid
en kan enkel een beroep doen op zijn goedheid:
“Ik heb u zo nodig, ontferm U over mij”
Even is het heel stil en is er alleen maar aanvaarding.
Echte diepe aanvaarding.
Alsof Hij zegt:
“Wees gerust, Ik heb alles gehoord,
en bij Mij zijn je woorden veilig.”
Vervolgens komt er een wederwoord
een bemoediging en een advies.
Alleen maar woorden van begrip en vriendschap.
Geen verwijt.
Misschien onthoud ik niet alles
maar ik geloof dat wat er wordt gezaaid
op het juiste moment wel vrucht zal dragen.
Samen bidden we om Gods erbarmen.
Ik voel de hand heel zacht op mijn hoofd.
De aanraking zegt mij dat God heel dichtbij is.
Ik hoor de oude woorden die verhalen van ‘vrijspraak en vrede in je hart’.
Op dit moment mag ik ze ook werkelijk ervaren, die vrede.
Ik keer terug, blij en dankbaar.
Nog dagenlang zingt een stille vreugde in het hart.
Een ervaring van genade, van onverdiende goedheid.
Opnieuw besef ik welk groot geschenk dit sacrament is.
O nee, ik verbeeld me niet dat daarmee alles vanzelf gaat.
Of dat ik niet over dezelfde stenen zal struikelen.
Over enkele maanden sta ik daar weer.
Met de tarwe en het onkruid van elke dag.
Maar te weten dat Hij iedere keer opnieuw zegt:
“Kom maar, laat Mij je weer nieuw maken.”
is voor mij voldoende.
Het is een bron van diepe vrede en vreugde
en een uitnodiging om zelf barmhartig te zijn
voor mezelf en voor anderen.
(Karen)
Contact
Bij vragen, bezorgdheden etc. kan je steeds terecht via mail orlando.garcia@ijd.be, via telefoon 09 235 78 34 of via Facebook IJD Gent.
