Bijbelmeditatie voor 5de zondag 40-dagentijd

Begin van het gebed

Ik neem de tijd om het stil te maken in mijn hart. Ik word me bewust van God die zijn liefdevolle blik op mij gericht heeft. Ik ga bij mezelf na wat ik verlang van deze gebedstijd en praat hierover met God.

Bijbeltekst: Johannes 12, 24-26

Waarachtig, Ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven. Wie Mij dient moet Mij volgen: waar Ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie Mij dient zal door de Vader geëerd worden.

Gebedssuggesties

De weg die Jezus zelf is gegaan, is die van de graankorrel. Door te sterven leven geven. Wie Hem wil volgen, zijn dienaar wil zijn, moet dezelfde weg gaan. Dan zal hij zelf het leven vinden en ook leven kunnen geven aan anderen.

• Je leven verliezen, het zelfs ‘haten‘: begrijp ik wat daarmee is bedoeld?
• Zie ik dat voor mij als een levensweg?
• Heb ik ooit al in mijn leven ervaren, dat dit werkelijk leven geeft?

Einde van het gebed

Tot slot neem ik nog even de tijd om te praten met God, Jezus, Maria of iemand anders in wie ik vertrouwen heb. Ik spreek gemoedelijk, zoals een vriend(in) spreekt tot een vriend(in). Ik dank voor iets, stel een vraag, spreek uit wat me bijzonder getroffen heeft of iets anders.

Ik sluit af met een kort gebed dat me vertrouwd is.

Terugblik op het gebed

Na afloop blik ik even terug op het gebed, zo mogelijk schriftelijk. Wat heeft mijn hart geraakt? Waar voelde ik me aangetrokken? Wat ging moeilijk? Is er iets dat ik graag zou verdiepen, een zin of een vers dat ik wil onthouden? Wat betekent dit alles voor mijn concrete leven?