Op zaterdag 24 februari stond de tweede Jokri-activiteit van 2018 op het programma, na de ontspannende avond in januari. De Vasten hielden ons niet tegen om nog eens gezellig samen frietjes te eten. Tijdens het gebedsmoment konden we dus met vrolijk knorrende maagjes zingen en luisteren naar de Bijbeltekst. Die ging over Jezus die met een paar leerlingen de berg Tabor optrok om dicht bij Elia, Mozes en God te zijn. Dat verhaal was de rode draad van de avond, want we hadden zowaar een uiterst hippe Jezus en een Zebedeüs die er nog erg goed uitzag voor zijn leeftijd te gast. Na wat zoeken vond die ook zijn nietsvemoedende zonen Johannes en Jacobus in het publiek, die een moeilijke taak opgedragen kregen... Ze moesten elk een team van volgelingen recruteren die stappen moesten verzamelen om Jezus en Zebedeüs zo goed mogelijk te helpen bij de beklimming van de Taborberg, waar we net over gehoord hadden.
Om hen te helpen moesten we om te beginnen niet alleen een menselijke piramide bouwen, maar ook uitleggen hoe die symbool stond voor onze vriendschap, wat tot uiteenlopende resultaten leidde. Een ander bouwproject was de constructie van een zo gezellig mogelijk tentenkamp uit tafels, stoelen, lakens en voorzichtig geplaatste kaarsjes, compleet met schaduwspel. Ook de grijze cellen werden op de proef gesteld, of dat dachten we toch... we moesten een aartsmoeilijk kruiswoordraadsel kraken, wat enkel mogelijk was door kalm te blijven en aandachtig te luisteren naar het ogenschijnlijk irrelevante gebazel van onze gasten uit de Bijbel. Ook bij een bloedstollende zoektocht naar het juiste reisattribuut was de winnaar degene die het best kon luisteren en verstaan. Het beklimmingsspel culmineerde in een nagelbijtende eindsprint waarbij volgelingen God (of dan toch hun teamleden) letterlijk blindelings moesten vertrouwen om een dronkemansparcours compleet met obstakels en koprollen tot een goed einde te brengen.
Op het einde van de avond bereikten we het toppunt. Op de berg dachten we na over wat wij zouden zeggen tegen God als we Hem eens van aangezicht tot aangezicht zouden kunnen spreken. Zouden we Hem eens goed uitvragen? Hem om vergeving vragen? Of Hem bedanken? Hoe dan ook bedankten we Anneleen en Jan om ons zo'n plezante avond te bezorgen. We konden al niet wachten tot de volgende Jokri avond! En we hebben geluk, want de volgende is niet meer zo ver af: op zaterdag 10 maart staat de volgende avond op het programma. Waarschijnlijk zonder aanwezigheid van Jezus of Zebedeüs, maar sowieso wel met een supertoffe activiteit!
