De zeven smarten van Maria voelden nog nooit zo levendig als bij Jokri Waasland!
Wat is jouw talent? Over die vraag dachten we na tijdens de Jokri Avond op 27 april. We hadden al een heerlijke portie frietjes achter de kiezen en hadden zonet naar de parabel over de talenten geluisterd. En nu zaten we in de kapel bij kaarslicht elk over een bladje papier gebogen om voor onszelf onze talenten op te lijsten ter bezinning. Muziek spelen, tekenen of flauwe moppen vertellen zullen er vast wel ergens tussen gezeten hebben, maar niemand noteerde acteren of toneel spelen. Nochtans zouden we onzelf later die avond aangenaam verrassen!
We waren immers de ster van een aantal toneeltjes rond de zeven smarten van Maria. Eerst verduidelijkte Shauni die zeven droevige momenten uit het leven van Maria aan de hand van een aantal kunstwerken. Dan was het tijd voor het echte werk. In groepjes kregen we elk een korte beschrijving van een alledaagse situatie. Daarrond boksten we in een kwartiertje tijd een hele toneelproductie in elkaar. Al snel was de grote première daar met de andere Jokri-leden als publiek. Ze klapten beleefd, lachten hartelijk mee maar probeerden tussen het gegiechel door vooral goed op te letten. Elk toneeltje was immers een bewerking van een van de smarten van Maria en het publiek moest raden welke dat was.
Dat raden was best nog moeilijk maar dat was helemaal niet de schuld van de acteurs. Tijdens de opvoering smeet iedereen zich immers zó hard in zijn rol dat ze er in Hollywood nog iets van kunnen leren. Zo moesten we vechten tegen de tranen toen een ontroostbare moeder haar pas overleden dochter omhelsde. Bij andere toneeltjes vloeiden er dan weer tranen van het lachen, zoals bij het zien van een kassier die met echt de grootste tegenzin ter wereld omriep dat een kind verloren was gelopen. Of wanneer de sirene van een ambulance met volle overgave nagebootst werd of wanneer een opa op zo'n dramatische manier stierf dat hij de helft van het decor meenam in zijn doodsstrijd. Er waren ook toneeltjes waarin geen enkel woord gesproken werd maar die toch duidelijk waren door knappe staaltjes acteerwerk. Dankzij truien met kappen, opgerolde bladen papier en de perfecte houding leek het bijvoorbeeld alsof er echt een groep gespuis en leeglopers voor ons stond. En bij een toneeltje over een auto-ongeval werd er zelfs een echte auto bijgehaald. Dat was zo overtuigend dat bij de repetitie sommigen al dachten dat er echt iets was gebeurd...
Uiteindelijk bleek dus dat er onverwacht een steracteur in ieder van ons school. En ook al werd er veel toneel gespeeld die avond, het enthousiasme was oprecht. Uiteindelijk was iedereen zelfs droevig dat er geen smarten meer waren om uit te beelden... Gelukkig konden we bij een verfrissend drankje al uitkijken naar de volgende Jokri Avond op 18 mei!
