12 stapstenen naar Barmhartigheid zijn 12 gebedskaarten, 1 voor elke maand tijdens het Jaar van Barmhartigheid. Voor elke kaart vind je op Kerknet meer achtergrond om aan de slag te gaan in je eigen leven of in groep.
Luisteren naar het leven
Afstanden lijken niets meer voor te stellen. Terecht oppert men dat de wereld ons dorp is. Sommige mensen nemen het vliegtuig alsof het de wagen is. Als je met hen praat, is het net of ze al overal geweest zijn. En toch wordt de afstand tussen mensen niet door kilometers bepaald, zelfs niet door tijd. Sommige mensen hoef je maar eens om de zoveel jaren te zien en toch lijkt het of je ze gisteren ontmoette en je het gesprek van toen verder zet. Of bij mensen waar we ons sterk mee verbonden voelen, is het of die afstand niet bestaat.
Er is blijkbaar zoiets als een snelle verbinding van hart tot hart, zelfs al bevindt men zich ver van elkaar.
Nu is het tegendeel evenzeer waar: mensen met wie we in conflict leven, daarbij is de afstand bijna tastbaar, zelfs al leef je dicht bij elkaar. Dit doet veeleer denken aan een middeleeuwse burcht met ophaalbrug. Als die niet is neergelaten, dan geraak je er niet in. Je staat dan voor een gracht die de toegang verspert. De toegangsweg is ons hart. Maar boosheid, zich gekwetst voelen, ontgoocheling, rancune, jaloezie kunnen allemaal redenen zijn om de brug niet naar beneden te laten. Op zich zijn dit heel menselijke reacties, gevoelens die soms best tijd kunnen vragen. We mogen er niet in blijven steken.
Want als conflicten verzuren dan gebeurt het zelfs dat we niet eens meer goed weten waarmee ze juist begonnen zijn.
De schakels van de ophaalbrug dreigen verroest te raken wanneer we ze lange tijd niet meer gebruiken.
Mensen zeggen tegen elkaar wel eens: het leven is te kort. Ze zien dat als een uitnodiging om er alles uit te halen wat erin zit, ervan te genieten. Daar is op zich niets mis mee. Maar wat mensen hierbij vaak vergeten, is dat het leven ook te kort is om in onmin te blijven leven met mensen, om zich verongelijkt te blijven voelen. Het is vreemd en tegelijk ook niet, dat mensen zich hiervan heel scherp bewust kunnen worden wanneer iemand die ze graag zien komt te sterven. De niet uitgeprate conflicten duiken dan op. Maar ook dan is het niet te laat. De ophaalbrug van de liefde neerlaten blijkt ook dan heilzaam, want liefde en barmhartigheid stoppen niet met de dood.
Vragen & tips om samen bij stil te staan
- We hebben vaak te weinig tijd, maar nemen wel tijd om conflicten te laten aanslepen. Hoe hoor jij zulke uitspraak?
- Wanneer iemand sterft die je liefhebt, dan sterft een stuk van jezelf. Die afstand doet veel pijn. Op welke manier is de onderlinge liefde voor jou daarbij een brug?
- Over de doden niets dan goed, luidt het spreekwoord. Konden we dit maar wat meer doen bij de levenden. Vind jij zoiets te soft of de moeite waard?
Buurten bij de Bijbel
Afscheid nemen en geen afscheid nemen, Jezus verbindt ze met elkaar
“Nog een korte tijd en je ziet Me niet meer, en nog een korte tijd en je zult Me zien.” Sommige leerlingen merkten onder elkaar op: “Wat bedoelt Hij met die uitspraak: ‘Nog een korte tijd en je ziet Me niet, en nog een korte tijd en je ziet Me wel’? En dan zegt Hij ook nog: ‘Ik ga heen, naar de Vader.’” Ze vroegen zich dus af: Wat bedoelt Hij toch met die korte tijd? We weten niet waar Hij het over heeft. Jezus, die doorhad dat ze Hem om uitleg wilden vragen, zei: “Zoeken jullie naar de betekenis van mijn uitspraak: ‘Nog een korte tijd en je ziet Me niet, en nog een korte tijd en je ziet Me wel’? Waarachtig, Ik verzeker jullie: je zult treuren en weeklagen te midden van een wereld die zich zal verheugen. Maar ook al zijn jullie bedroefd, jullie droefheid zal in vreugde verkeren. Wanneer een vrouw moet bevallen, heeft ze het zwaar, omdat haar uur gekomen is; maar is het kind eenmaal geboren, dan denkt ze niet meer aan haar benauwdheid, uit pure vreugde, omdat er een mens ter wereld is gekomen. Zo hebben ook jullie het nu wel zwaar, maar Ik zal jullie weerzien en jullie hart zal vol vreugde zijn, een vreugde die niemand je ooit kan ontnemen. Op die dag zul je Mij geen uitleg meer te vragen hebben. Waarachtig, Ik verzeker jullie: wat jullie de Vader ook zullen vragen in mijn naam, Hij zal het jullie geven. Tot nu toe heb je nooit iets gevraagd in mijn naam. Vraag en je zult verkrijgen, en je vreugde zal volkomen zijn. Joh. 16, 16-24
Het Hooglied toont hoe gemis en nabijheid twee zijden van de liefde zijn
’s Nachts op mijn bed zoek ik mijn zielsbeminde,
maar hoe ik ook zoek, ik vind hem niet.
Ik sta op, doorkruis de stad,
zoek op pleinen en in straten naar mijn zielsbeminde,
maar hoe ik ook zoek, ik vind hem niet.
Ik kom de wachters tegen die de stad doorkruisen:
‘Hebben jullie mijn zielsbeminde gezien?’
Nauwelijks ben ik ze voorbij, of ik vind mijn zielsbeminde!
Ik pak hem vast en laat hem niet meer los
voor ik hem binnengeleid heb in het huis van mijn moeder,
in de kamer van haar die mij het leven schonk!
Hgl. 3,1-4
Vragen & tips om samen bij stil te staan
- Jezus spreekt troostende taal in zijn afscheidsrede. Op moeilijke momenten in ons leven is troost wezenlijk. Wat vind jij belangrijk bij troost? Heb je dit al mogen ervaren?
- Afstand en nabijheid maken allebei deel uit van onze ervaring van de liefde. Dit stukje uit het Hooglied is een pareltje in dit opzicht. Durf je geloven dat God in zijn liefde ook zo naar ons op zoek is?
Liefde over de dood
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.