In zijn Regina Caeli-toespraak zondagmiddag heeft paus Franciscus de oorlog in Oekraïne bestempeld als een macabere regressie van de mensheid die hem doet lijden en huilen. Tegelijk drong hij aan op humanitaire corridors voor de mensen die vastzitten in de Marioepol-staalfabriek. Mijn gedachten gaan uit naar de Oekraïense stad Marioepol, de stad van Maria, die barbaars wordt gebombardeerd en vernietigd.
De Russische president noch Rusland als land noemde de paus bij naam, maar hij spaarde zijn kritiek niet. Ik lijd en huil als ik denk aan het lijden van de Oekraïense bevolking, vooral dan van de zwaksten, de ouderen en de kinderen. Hij verwees ook naar het vreselijke nieuws over kinderen die worden verdreven en gedeporteerd. Volgens Oekraïense bronnen heeft Moskou duizenden burgers met geweld gedeporteerd. De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov bevestigde zaterdag nog dat er sinds 24 februari meer dan 1 miljoen mensen uit Oekraïne naar Rusland zijn geëvacueerd. Maar volgens hem gebeurt dat telkens uit vrije wil, terwijl dat door vele getuigenissen wordt tegengesproken.
Paus Franciscus drong gisteren alvast aan op het realiseren veilige humanitaire corridors voor diegenen die geblokkeerd zitten in de Azovstal-staalfabriek in Marioepol. Hij vroeg ook dat al het mogelijke zou worden gedaan om de gevechten door middel van dialoog te beëindigen: Terwijl we kijken naar een macabere achteruitgang van de mensheid, vraag ik mezelf, samen met vele andere gekwelde mensen, af of er wel echt naar vrede wordt gezocht, of er echt een bereidheid is om een voortdurende militaire en verbale escalatie te vermijden, of alles eraan gedaan wordt om de wapens tot zwijgen te brengen. Tot slot vroeg de paus aan de aanwezigen om niet toe te geven aan de logica van geweld en de perverse spiraal van wapens en in de plaats daarvan het pad van de dialoog te kiezen.
Bron: Vaticannews.va/Reuters