Vandaag is in Rome afscheid genomen van de Franse curiekardinaal Jean-Louis Tauran, die vorige week op zijn 76ste is overleden. De Vaticaanse topdiplomaat ging verschillende jaren gebukt onder de ziekte van Parkinson. In een brief aan de zus van de kardinaal, waarin paus Franciscus zijn medeleven uitspreekt, looft hij de bijdrage van de kardinaal tot de wereldkerk en omschrijft hem als een bijzonder gewaardeerde raadgever. Hij was een man met een groot geloof, die de Kerk ondanks zijn ziekte tot het einde trouw heeft gediend.
Buitenstaanders kennen kardinaal Tauran vooral als de camerlengo, die op 13 maart 2013 vanop de loggia van de Sint-Pietersbasiliek de Argentijnse kardinaal Jorge Mario Bergoglio als nieuwe paus en opvolger van de emeritus paus Benedictus XVI, mocht voorstellen. Maar ook al lang daarvoor had hij zijn sporen verdiend omwille van zijn onvervangbare bijdrage tot de Vaticaanse diplomatie en vooral op het vlak van de interreligieuze dialoog. Tauran was in 1990 door paus Joannes Paulus II aangesteld als secretaris voor de relaties met andere staten van het staatssecretariaat. Die functie vervulde hij tot in 2003, toen hij tot archivaris en bibliothecaris van het Vaticaan werd benoemd.
Als diplomaat was hij vooral achter de schermen actief. In Vaticaanse kringen wordt benadrukt dat zijn stem ook internationaal echt van belang was. Een keer was dat ook nadrukkelijk publiek: in 2003. De Franse diplomaat ontpopte zich als het publieke gezicht en de morele stem van de oppositie van paus Joannes Paulus II tegen de militaire interventie onder leiding van de VS in Irak. Tauran sprak over een eenzijdige agressie en een schending van de verdragen van Genève. De chemische wapens van Saddam, ook toen al ingeroepen als excuus voor de interventie, bleken er niet te zijn. Volgens het weekblad Crux bleef kardinaal Tauran door zijn kritiek op de schendingen van het internationale recht en de vervanging van dat recht door het recht van het geweld Amerikaanse ergernis wekken.
Toen hij in 2003 door Italiaanse aartsbisschop Giovanni Lajolo werd opgevolgd, werd dat in Amerikaanse conservatieve kringen op gejuich onthaald. Crux
Maar in 2007 trad kardinaal Tauran opnieuw op de voorgrond. Dit keer als voorzitter van de Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog en de Commissie voor Religieuze Relaties met de Islam. Hij volgde een tweesporenbeleid, waarbij enerzijds toenadering werd gezocht met overwegend islamitische landen en anderzijds de banden met islamitische religieuze instellingen werden aangehaald. Die strategie bleek succesvol en bezorgde hem de mogelijkheid om zich op te werpen als pleitbezorger van de godsdienstvrijheid. Zijn houding inspireerde paus Benedictus XVI, toen die in 2009 in Jordanië in zijn bekende toespraak opriep tot een alliantie van beschavingen, in plaats van een botsing van beschavingen. Met de dood van de bescheiden en pretentieloze diplomaat, die ook nog een begenadigd pianist en organist was, telt het kardinaalscollege vandaag nog 124 stemgerechtigde kardinalen.
Bron: La Croix/Crux