Wat spreekt jou het meest aan in je nieuwe job?
De combinatie interne en externe communicatie, samen met het woordvoerderschap, is bijzonder boeiend. Ik ben me wel bewust van de grote uitdagingen waar de kerk voor staat, maar die trekken me juist aan. Als ik hier ergens een verschil kan maken, dan is het door een frisse wind te laten waaien door onze communicatie en de kerkelijke media van het bisdom.
Ik zie in onze kerkelijke media een rijkdom aan journalistieke kwaliteiten. Toch is die niet altijd zichtbaar. We mogen best ambitieuzer zijn in de redactionele keuzes die we maken en ons gebruik van sociale media. Concreet bedoel ik daarmee, bijvoorbeeld, hoe we aspecten van onze traditie en spiritualiteit nog beter kunnen belichten vanuit een actualiteitsbril.
Wat gebeurt er vandaag – lokaal of geopolitiek – en hoe kunnen we dat in verband brengen met kerk en geloof?
Daar zitten oneindig veel boeiende artikels in, van luchtig tot diepgaand. Het vergt wel een heel alerte en flexibele houding.
Welke rol spelen kerk en geloof in je eigen leven?
Mijn oma woonde vlakbij de kerk van het Hopland in hartje Antwerpen en daar was ik lang misdienaar, net als in mijn thuisparochie Sint-Laurentius. Ik ben dankbaar dat mijn ouders me ooit hebben laten dopen en op de weg van het vormsel hebben gezet. Ook op school kreeg ik een katholieke opvoeding met brede humanistische visie. Ik denk dat mijn opvoeding me vooral ook een tolerante levenshouding meegaf.
Verder zoek ik geregeld even de stilte op in een kerk of de Schoenmakerskapel aan de Groenplaats, door corona nu helaas vaak gesloten.
Ook op reis – zeker in Italië, een van mijn passies – loop ik bij wijze van spreken de kerken plat. Het gevoel dat dan bovendrijft, is dankbaarheid. Ik ben dankbaar om de essentie van het leven en om het vele moois dat mij zomaar in de schoot geworpen werd.
Waren er kantelmomenten in je leven waarop het geloof meer betekenis kreeg?
In 2003 was ik op Erasmus in Parijs. Op een doorsnee zaterdagavond bezocht ik de kerk van Saint-Germain-des-Prés. Ze zat afgeladen vol, zodat we achteraan moesten rechtstaan. Dat was een indrukwekkende ervaring van vurig geloof.
Minder lang geleden, in 2016, was ik met een van mijn beste vriendinnen op rondreis in Mongolië. We waren al door 3 landschappen gereisd zonder een levende ziel tegen te komen. In een vallei stopten we aan een ger (tent) waar we de sleutel mochten ophalen om een tempeltje te bezichtigen bovenop de berg. Uitkijkend over de verlaten vlakte dacht ik aan de eenzame ziel die de wacht houdt bij dat tempeltje.
In die totaal vreemde cultuur en religie drong het besef door dat geloof mensen echt op de been kan houden.
Ook in de hoofdstad Ulaanbaatar bezocht ik zo’n bijzondere tempel. Daar voelde religie aan als een bron van vreugde en zingeving.
Reizen is een van je passies, maar je hebt er vele. Wat drijft jou?
Nieuwsgierigheid! Ik sta inderdaad nogal gretig in het leven. Ik volgde een koksopleiding en ben net gestart met een opleiding tot sommelier. Daarnaast ben ik een grote film- en literatuurfan. Ik houd ook veel van documentaires zoals God woont in Berchem en, zoals al gezegd, van podcasts. Opnieuw: hierin liggen ook veel kansen voor kerk en geloof. Is ook onze eigen schat niet zinnenprikkelend?
