Gestolen identiteit

Kiezen voor een levensstijl met doelstellingen die ten minste deels onafhankelijk zijn van de techniek, van haar kosten, en van haar macht tot globalisering en grootschaligheid - dat is een tegencultuur geworden. 
De techniek is inderdaad geneigd om te zorgen dat niets buiten haar ijzeren logica valt. En de mens die de techniek beheerst, weet wat er uiteindelijk op het spel staat: niet de bruikbaarheid of ons welzijn, maar de dominantie. Het gaat om de overheersing in de meest extreme zin van het woord. Daarom probeert zij zowel de natuurelementen te controleren als alle aspecten van het menselijk bestaan.
De beslissingscapaciteit, de meest authentieke vrijheid en de ruimte voor alternatieve creativiteit van het individu worden beperkt. (Laudato Si' 108)

Jeremia 11

De Heer onthulde mij een plan waar ik geen weet van had; 
hij liet mij zien wat de mannen uit Anatot in de zin hadden. 
Daarvóór was ik zo argeloos als een lam dat naar de slachtbank wordt geleid. 
Ik wist niet dat ze tegen mij dit plan hadden gesmeed: 
‘Laten wij die boom met al zijn vruchten vellen, 
hem uit het land der levenden wegkappen, 
dan wordt zijn naam nooit meer genoemd.’ 

Maar, Heer van de hemelse machten, rechtvaardige rechter, 
u die hart en nieren doorgrondt, 
laat mij zien dat u zich op hen wreekt. 
U leg ik mijn zaak voor. 

U leg ik mijn zaak voor,
want zo heeft men mijn boom met al zijn vruchten geveld,
heeft men mijn identiteit gestolen:

Er verschenen merken op het scherm,
talrijker dan er sterren zijn aan de hemel:
van frisdranken, deodorants, snacks, auto’s, tandpasta’s, waspoeders,
computers, tablets, smartphones, groot en klein,
vrijetijdsbesteding onder het mom van quality time,
en pilletjes tegen hoofdpijn, maagpijn, zielenpijn.

Ik begreep dat ik een consument was,
ja, dat consumeren mijn roeping was,
en zo goed mogelijk lijken op de mensen uit de reclamespots, mijn hoogste doel.

Zo kreeg ik een nieuwe identiteit,
werd ik een plakboek van merken en logo’s,
“zeg mij wat je koopt, en ik zal zeggen wie je bent”.

En om te zijn wie ik geworden was,
en omdat stilstaan achteruitgaan is,
moest ik productief zijn, flexibel, en prestatiegericht,
moest ik mensen als concurrenten zien.

Zo werd ik uit het land der levenden weggekapt,
werden mijn fantasie en creativiteit gedood,
en werd mijn ware naam nooit meer genoemd:
mens voor mensen,
beeld van God.