Op 15 juni hield de parochieploeg haar jaarlijkse reflectiedag. Die ging dit jaar door in het Sint-Baafshuis. Drie leden konden jammer genoeg niet aanwezig zijn.
Samen dromen
We startten met het gebed van Isidorus van Sevilla (560-636), dat ook werd gebruikt bij de opening van Vaticanum II. ‘Leer ons wat ons te doen staat, en waarheen wij onze stappen moeten richten…’ Een gebed dat meteen ook een programmaverklaring inhoudt.
Als voorbereidend werk was aan de ploegleden gevraagd hun droom voor de toekomst van de parochie uit te schrijven. Hoe ziet de ideale parochie er uit voor ons? De inhoud van de droom hielden we voor onszelf, maar in de vergaderzaal waren 5 flappen geplaatst met daarop telkens een citaat uit de visieverklaring van onze bisschop; die draaiden rond eenheid in verscheidenheid, vitaliteit, de eucharistie als bron en hoogtepunt, missionaire kerk, en synodaliteit. Aan ieder werd gevraag om vanuit hun droom elementen die bij deze thema’s aansloten op post-its te noteren en op de betreffende flap te kleven. Er was ook een zesde flap voorzien, voor aandachtspunten die men niet kon thuisbrengen op een van de vijf andere. Pas nadat iedereen daar klaar mee was, werden de post-its voorgelezen en begon de uitwisseling.
Deze werkwijze bracht met zich mee dat bij het lezen van wat op de post-its stond er al meteen een aantal ‘grote lijnen’ duidelijk werden (sommige gevoelens, gedachten, ideeën leven nu eenmaal bij velen van ons) maar ook dat eerder unieke stellingen evengoed gehoord en opgenomen werden zonder daarom tot onnodige discussie te leiden.
’s Middags konden we, na het gezamenlijke middaggebed, tafelen rond een koude visschotel geserveerd met een glas water – dat laatste omdat we voor alles het hoofd koel moesten houden en bij de pinken wilden blijven. Zo bij de pinken, en begeesterd (!) zelfs, dat we een kwartier eerder dan gepland alweer aan de vergadertafel zaten. Er stond geen rem op ons enthousiasme.
Aftoetsen van voorstellen
Verslaggever Matthias had ’s morgens alles goed bijgehouden, en gebaseerd op de grondstroom die uit de gesprekken was naar boven gekomen konden we in de namiddag focussen op mogelijke stappen die dienen te worden gezet naar de toekomst toe, en wel in de vier kerndomeinen: liturgie, verkondiging, diaconie en gemeenschapsopbouw. De meest opmerkelijke daarvan is zeker en vast het plan om een kerngroep Zondags Vieren op te richten. In een volgende vergadering zal een delegatie van de PP zich buigen over wie allemaal deel zou kunnen uitmaken van deze kerngroep (onze uitwisseling rond synodaliteit deed ons afzien van de benaming ‘stuurgroep’!).
Diaken Werner De Greve kwam ook langs: hij was gevraagd om het catechesetraject bij doop en eerste communie toe te lichten.
Bij het afronden werd onderstreept dat, welke ook de aanpassingen zullen zijn die we het komende werkjaar op onze parochie moeten doorvoeren, o.m. wat betreft kerkgebouwen en liturgische vieringen, dit zal gebeuren met het grootste respect voor de lokale gemeenschappen. We vinden het van enormbelang dat zij worden meegenomen in en betrokken bij het proces van besluitvorming.
Na het vastleggen van de vergaderkalender voor volgend werkjaar sloten we de dag af met een heerlijk gebakje – dit keer geserveerd met een glaasje bubbels. Na het gepresteerde werk mocht een feestelijk moment niet ontbreken. Alle aanwezige leden van de ploeg keerden met een goed gevoel huiswaarts, na een dag van constructief en creatief reflecteren en overleggen. Nu reeds zijn de zaden geplant voor verdere concrete actie. (wh)
