Dekens Marcel Meysen en Thieu Plessers samen aan tafel voor een gesprek.
Een unieke gebeurtenis!
Daar deken Marcel per 1 oktober 2021 op pensioen is gegaan en hij wordt opgevolgd door Thieu Plessers … leek het interessant om met deze twee heren eens even een diepgaand gesprek aan te gaan.
Parochieassistente Brigitte Vandenbosch ging naar hen toe en stelde hen de volgende vragen:
Welke waarden hebben uw ouders u voorgeleefd?
Marcel Mijn ouders hebben mij grotendeels gevormd; geloof en vertrouwen hebben ze mij bijgebracht.
Van kleins af aan was ik misdienaar. Hier werd de beschikbaarheid en de dienstbaarheid voor de kerk geboren. De waarde van de eucharistie kreeg ik mee, dit kaderde in een gelovig perspectief. Ik woonde in een klein dorp en groeide op in een landbouwersgezin. Er werd kort bij de natuur geleefd. De natuur betekende immers groeikracht, denk maar aan de waarde van het zaad. Mijn gezin leefde ook kort bij de andere dorpsbewoners en we waren zo erg solidair met elkaar. Ik was ook lid van de jeugdbeweging, daar leerde ik me inzetten en leiding nemen. Ook leerde ik er leven met verscheidenheid. “Waarden die ik nodig had bij mijn 31 jaar deken zijn. Dit had uiteraard invloed op mijn roeping. Mijn broer is binnengetreden in het klooster en mijn nicht werd religieuze.”
Thieu: Ik groeide op in een groot eenvoudig gezin (9 kinderen). Vandaar dat rekening houden met broers en zussen zo vanzelfsprekend was. Ik werd lid van de Chiro waar ik vooral leerde dat doorzetten erg belangrijk is.
In het gezin werd de basis gelegd. Het geloof speelde een belangrijke rol.
‘Wat is de mooiste menselijke eigenschap’
Marcel: “De vriendschap met elkaar, dit is immers de grondslag voor de dienstbaarheid naar anderen toe. Dit helpt om te zalven, te overbruggen en het geloof helpt daarin. Mensen nabij zijn is zo belangrijk zowel in moeilijke momenten als in vreugdevolle.”
Voor mij is meeleven belangrijk, vooral bij mensen op de kruispunten van het leven. “Wat je geeft aan mensen krijg je ook terug”.
Thieu sprak over broederlijkheid die de basis vormt voor liefde, eigenschap van Gods aanwezigheid. Het moet aan ons te zien zijn dat we gelovig zijn.
Zoals er wordt gezegd: de boog mag niet altijd gespannen staan. Zo is dit ook bij deze heren.
Marcel vertelde dat dat één van de moeilijkste verwezenlijkingen voor hem geweest is. Rust werd hem weinig gegund. Hij had heel wat opdrachten die hij diende uit te voeren. Hij zei wel dat hij tot rust kan komen bij een wandeling. Ook heeft hij leren fietsen tijdens corona, samen met kameraden. Hij kon ervan genieten.
Het positieve was ook dat hij zo kracht putte uit gesprekken met anderen. Hij kon zijn mening toetsen aan andere meningen en zo kon hij ook zelf rijker worden. Hij zei:“Je kunt mensen wel voeden maar je moet zelf ook gevoed worden, dit is een tweerichtingsverkeer.”
Thieu vertelde op zijn beurt dat ook hij tijdens het wandelen tot rust komt. Hij combineert het wandelen met het lezen van een boek. Ook kan hij genieten van zijn contacten in Engeland en Schotland waar hij lezingen en retraites geeft.
Thieu gaf nog mee dat bouwen aan de kerk van vandaag heel belangrijk is. Elke gedoopte is trouwens medeverantwoordelijk.
Het gaat over: verkondigen van Gods woord (het evangelie verder vertellen), gebed en liturgie vieren (met God verbonden zijn),
diaconie (dienstbaarheid) door solidair te zijn met de noodlijdenden,
werken aan de parochie, het praktische …
Hij gaf ook nog enkele belangrijke pastorale aandachtspunten mee:
Wees luisterbereid.
Doe iets met Gods woord.
Kies voor de hoop.
Wees vrolijk.
Word wie je bent.
Engageer je.
Ik wil jullie beiden bedanken voor dit openhartig gesprek.
Marcel, probeer nu te genieten, het is u van harte gegund.
Voor u Thieu, deken worden van het dekenaat Beringen is een hele uitdaging, maar ook een mooie kans die u wordt aangeboden. Veel succes!!!
Interview: Parochieassistente Brigitte Vandenbosch (Berkenbos)
