Een bijzonder teken waar we als Pastorale Eenheid willen op inzetten is het brengen van de communie bij zieke medeparochianen. Dit kan gebeuren door de pastores, maar evengoed door parochianen vanuit de zondagsviering. Je brengt dan de communie namens de parochiegemeenschap, maar eveneens namens de Heer zelf. Dat doen we dan met de nodige eerbied: de hostie wordt meegedragen in een speciaal doosje, een pyxis. Niet zomaar een plastic doosje, maar een mooi metalen goudkleurig doosje. Zo mogelijk is de kamer van de zieke klaargemaakt voor een moment van gebed: een kruisbeeld, een brandende kaars, een mooi kleedje op tafel waarop de pyxis kan gelegd worden.
En wat doe je dan bij de zieke: je bidt met de zieke, heel eenvoudig, mogelijk zelfs met de structuur van de eucharistie. Een kruisteken en een vredesgroet, een schuldbelijdenis, een stukje uit de bijbel (een psalm) of het evangelie van de zondag, een Onze Vader, de communie zelf en een dankgebed.
Als er wekelijkse aandacht is voor onze zieke medeparochianen, kunnen we over de Kerk spreken als een geloofsgemeenschap, een gemeenschap die regelmatig samenkomt in gebed en viering, maar die ook aandacht heeft voor diegenen die er niet bij kunnen zijn, mensen die je mist in de wekelijkse samenkomst. Het is een opdracht voor heel onze geloofsgemeenschap! Wereldziekendag doet ons daar nog eens extra aan denken!
Jan Verheyen, pastoor-deken
