We delen de uitdaging tot engagement
Dit is een lied voor de mensen die zorgen dat morgen de mensen al dood zullen zijn. De wereld die moet nog een eeuwigheid mee. Dit zong Louis Neefs 50 jaar geleden. Hoeveel tijd krijgen we nog om het klimaatprobleem op te lossen? Een weg banen naar een betere wereld is een werk van lange adem. De grote ongelijkheid is een kloof die hele bevolkingsgroepen gescheiden houdt. Broederlijk Delen wil zijn schouders zetten onder deze mistoestanden door te investeren in ondernemingen die in handen zijn van de boeren. Ze verwerken hun oogst en verkopen de producten op de lokale markt. Dat geeft hun extra inkomsten. Delen en herverdelen is het basisprincipe om te antwoorden op de sociale en ecologische crisissen waar de mensheid vandaag voor staat.
De strijd tegen ongelijkheid ligt aan de basis van alles wat Broederlijk Delen doet. Ze voelen zich gesterkt in hun aanpak en vooral aangemoedigd om bij te dragen aan een wereld waarin de mensenrechten van ieder mens gerealiseerd kunnen worden. Daarom is de vasten de ideale periode om onszelf binnenstebuiten te keren, vasten is weigeren te stikken in consumptie en proberen de verstarring in onze mentaliteit te veranderen. Kortom, opnieuw te leren zien met ons hart. Dan zijn wij een deel van de 25% die zich inzet voor een rechtvaardige wereld, met respect voor de grenzen van onze aarde.
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. In Senegal wordt de organisatie JED (Jeunesse et Developpement) door Broederlijk Delen ondersteund. De plattelandsbevolking haalt steeds minder inkomsten uit hun landbouwactiviteiten en hun levensomstandigheden gaan erop achteruit. Jongeren migreren naar de stad, maar de goede jobs zijn er schaars. JED biedt jongeren een toekomstperspectief met een opleiding in agro-ecologie. Zo is er Saratou, ze werkt al meer dan drie maanden op een pluimveebedrijf in het departement Mbour in Senegal. Saratou stuurt iedere maand een deel van haar spaargeld naar haar broer in het dorp, zodat hij vee op haar naam kan kopen en ervoor zorgen. Ze heeft nu al vier schapen. Ze droomt er ook van om bij haar thuis in Fouta groenten te gaan kweken. Saratou is zeker dat duurzame landbouw hen vooruithelpt. Zo doet ze mee met de 25%-revolutie.
In de eerste lezing van volgende zondag horen we hoe Mozes vanuit zijn geloof in God tot het besef komt dat hij zijn volk moet bevrijden uit de slavernij. Mozes hoort de stem van zijn geweten, die stem is als een vuur dat brandt in zijn binnenste, gevaarlijk en aanlokkelijk tegelijk. Mozes vindt zijn engagement om in actie te komen voor de bevrijding van zijn volk.
In het Evangelie vertelt Lucas over de vijgenboom die geen vruchten draagt. De tuinman krijgt nog eenmaal uitstel, tijd om te handelen en niet langer te dralen. Door de boom een extra zorg te geven, kan hij misschien toch gered worden en krijgt hij een nieuwe overlevingskans. Het leven op deze wereld is bedreigd, een totale ommekeer is nodig, zowel van het volk als van de politieke leiders. We moeten onze verantwoordelijkheid opnemen en ons engagement tonen om een nieuwe weg in te slaan.
Iedere generatie krijgt de opdracht om leven mogelijk te maken door al wat het leven bedreigt, af te wenden. We zijn halfweg de vasten en al een eind onderweg. Een weg banen naar een betere wereld vraagt veel engagement. Het is een werk van lange adem. De vijgenboom zal door onze inzet en ons werk opnieuw vruchten voortbrengen. Wij worden gezonden om de tijd goed te gebruiken en zorg te dragen voor het bedreigde leven van de mensen en de aarde. Willen wij ons engageren voor een betere wereld? Stel jezelf dan eens de vraag: kijk ik hoopvol naar de toekomst? Wat denk ik dan?
Vasten is kiezen voor het leven, voedsel voor iedereen, een wereld waarin iedereen meetelt. Dat kan pas waarheid worden als we delen: de uitdaging tot engagement.
Met 25% kunnen we het 100% anders doen.
Els Boeykens
