Afscheid van een vriend
“Alles is voorgoed gedaan, als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan, mijn God, ik heb je graag gekend.”
Het is alsof de jongens van Clouseau onze pastoor goed hebben gekend.
Vital Orolé beschrijven is eigenlijk niet zo moeilijk. Hij was gewoon een vriend van iedereen.
Hij zal in 1956 als pas gewijd priester wel raar hebben opgekeken toen de toenmalige bisschop hem vanuit het Kempische Westerlo naar Diegem stuurde om er onderpastoor te worden van pastoor Lapage. De jonge onderpastoor werd al snel een stuwende kracht in onze parochie en was de beste maatjes met de toenmalige kajotters, waaruit al snel de Diegemse Milacafdeling groeide. Het bruiste in Diegem in die tijden en daar droeg pastoor Vital graag zijn steentje toe bij.
Op zijn eigen manier wist hij doorheen de jaren alle Diegemnaren voor zich te winnen.
Voor zijn Chirogroepen was hij jarenlang een gedroomde proost, voor zijn school een ware vertegenwoordiger van de Katholieke waarden, voor zijn gepensioneerden een echt taxibedrijf en vooral voor iedereen een luisterend oor. Mijn God, wat hebben we je graag gekend.
“Zonder jou tikt de klok even snel, maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan, weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan.”
Vital Orolé heeft onze parochie meer dan zestig jaren gedragen. Hij was al die jaren het ware bindmiddel dat onze gemeenschap bij elkaar hield en waar enorm veel mooie momenten zijn uit gegroeid. Iedere Diegemnaar, over rang of stand of elke politieke overtuiging heen, hield van hem en droeg hem op handen. Zelfs toen hij de laatste jaren in het WZC Woluwedal verbleef waren er vele mensen die hem bezochten, hem via de sociale media contacteerden en bij zijn verjaardag kwamen er steeds heel veel felicitaties binnen. Uit het oog was absoluut niet uit het hart voor zijn Diegemnaars en vrienden.
Toch komt er een moment dat het niet meer gaat en voor onze pastoor kwam dat moment in zijn 91e levensjaar. Hij kreeg serieuze gezondheidsproblemen en werd overgebracht naar het ziekenhuis in Vilvoorde waar hij drie dagen later overleed.
Meneer Pastoor, wij moeten nu afscheid nemen van u, die geweldige mens, die fijne herder die zovele jaren over ons heeft gewaakt en ons zovele goede dingen heeft geleerd. Wij nemen nu afscheid, jij gaat naar je vaderhuis maar weet dat je altijd in het hart van ons allen zal blijven voortbestaan.
“Slaap zacht, je hebt het verdiend, je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m’n vriend, en droom voor eeuwig opgelucht.”
Meneer Pastoor, je mag gerust zijn, je hebt je opdracht hier meer dan volbracht. Ga maar naar de plek waar je met open armen zal worden ontvangen door de vele vrienden die je zijn voorgegaan en droom voor eeuwig opgelucht van die mooie wereld die je voor ons altijd voor ogen had.
We zullen je missen in Diegem maar wat zijn we blij dat we jou hebben mogen kennen.
“En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn, maar precies daarom doet het zo’n pijn.”
Dank om zo lang bij ons te zijn
Dank om te zijn wie je was
Dank om de vriend van iedereen te zijn
Guy Van Weyenberge in naam van de Diegemse gemeenschap
