Dinsdag 1 oktober 2024
26e Week door het Jaar - Jaar B
Gedachtenis van de heilige Theresia van het Kind Jezus, maagd en kerkleraar
Job 3:1-3,11-17,20-23; Ps 88; Lc 9:51-56
Vandaag begint de Wereldmissiemaand, met haar hoogtepunt op Wereldmissiezondag. Al vele jaren is "zending" een belangrijk aandachtspunt van de Kerk, van pausen, bisschoppen en van vele bewegingen... De goede wil is er bij velen. Waarom gebeurt er dan zo weinig?
Paus Franciscus schrijft in Evangelii Gaudium 22 dat alles in de Kerk missionair moet zijn. En hoe zit het met ons? We gaan door met veel dode structuren, we doen "business as usual", ook al zien we dat veel dingen stervende zijn. Hoeveel energie steken we in onze parochies en gemeenschappen in zaken die geen missionaire kracht uitstralen? Dingen die 50 of 30 jaar geleden goed en vruchtbaar waren, zijn dat nu misschien niet meer. Een missionaire kerk moet ook de moed hebben om stervende dingen te laten sterven en iets nieuws durven uitproberen. We herinneren ons wat Jezus zei tegen iemand die Hem wilde volgen in het vervolg van dit evangelie: "Laat de doden hun doden begraven!" (vgl. Lc 9,60).
Het is geen toeval dat de missiemaand begint met het feest van de heilige Theresia van Lisieux, die reeds als jong meisje Jezus radicaal wilde volgen en dat uit grote liefde deed tot aan haar vroege dood. Het is voor ons nog minder toevallig dat oktober niet alleen de maand van de Wereldmissie is, maar ook de maand van de heilige Rozenkrans. Want om de uitnodiging van onze Heer tot een radicale overgave aan Hem en zijn zending aan te nemen, hebben we het gebed en de voorspraak nodig van de vrouw die zei: "Zie, ik ben de dienstmaagd des Heren! Ik stel mezelf volledig ter beschikking van Gods missie voor deze wereld."
Dagelijks in de missiemaand een meditatie in uw mailbox: SCHRIJF HIER IN
