Samen geroepen
Zondagmorgen 10u50,de klokken luiden in hartje Gent. Het is al gezellig druk in de stad en in de kathedraal lopen toeristen in en uit ..
Maar stilaan verzamelt zich een gemeenschap in de middenbeuk: de ekklesia, letterlijk: de ‘samen-geroepenen’ voor de wekelijkse zondagsviering. Jong en oud, gezinnen met kindjes, alleenstaanden, zoekende mensen, toeristen, mensen die er elke week zijn en blij knikken of zwaaien naar bekenden, mensen die er de eerste keer zijn en wat aarzelend binnenkomen: allen worden ze ‘welkom geheten’ en krijgen ze het boekje om mee te volgen en te zingen. De parochiegemeenschap (Johannes de Doper) groeit niet enkel in aantal maar ook in verbondenheid én in gastvrije openheid voor de nieuwkomer, de vreemdeling, de toerist.
Allemaal welkom
Ook deze week is er een bijzondere groep uitgenodigd: de ouders die binnenkort hun kindje willen laten dopen. Ze hebben daarnet catechese gekregen over de diepe betekenis van het doopsel en van ‘een kruisje geven’ en waarom ze straks gezegend worden. Van bij het begin brengen ze vreugde in de kerk, kindergeschrei vormt geen probleem: er komt een ‘geruststellende blik’ naar de ouders die zonder woorden zegt: ‘wees niet ongerust, jullie zijn helemaal welkom!’
Na de homilie worden ze uitgenodigd rond het altaar te komen staan om gezegend te worden: de papa’s en de mama’s met hun kindjes. De ganse gemeenschap bidt mee en vormt een kring van genegenheid en er volgt een hartelijk applaus als ze terugkeren naar hun plaatsen.