Koude oorlog werd koude vrede

Een klein half jaar na zijn aantreden, op 31 augustus 2013, maakte paus Franciscus zijn eerste topbenoeming in de Romeinse Curie bekend. Aartsbisschop Pietro Parolin, nuntius in Venezuela, zou kardinaal Tarcisio Bertone opvolgen als staatssecretaris. Na twee jaren dienst als nauwste medewerker van de paus – in wereldse termen diens “eerste minister” – staat de Vaticaanse topdiplomaat exclusief voor Tertio stil bij zijn ambt en de grote uitdagingen van onze wereld en van de kerk.

Over het conflict in Oekraïne stelt kardinaal Pietro Parolin: “De Koude Oorlog was een droevig hoofdstuk dat misschien niet helemaal voorbij was, als we vaststellen dat er na die Koude Oorlog een gelijkaardige ‘koude’ vrede kwam, met crisissen en conflicten die nadelige invloed hadden op diverse regio’s van vooral Europa. Maar ook hier roepen velen op tot het respecteren van het internationaal recht, wat noodzakelijk is om de vrede te bewaren. Het is eveneens nodig dat de politici en de staats- en regeringsleiders het algemeen belang koesteren en bouwen aan een duurzame vrede, gebaseerd op rechten en waarden, en niet alleen op de loutere afwezigheid van oorlog en conflict.”

Religie is voor de staatssecretaris geen bron van geweld. “Geregeld wordt geweld gerechtvaardigd vanuit religie en horen we van oorlogen tussen religies. In realiteit is het de mens die religie manipuleert om de eigen belangen en ideologische keuzes te rechtvaardigen. De zorgvuldige analyse van schijnbaar interreligieuze conflicten toont aan dat de oorzaak in wezen politiek en economisch is. We weten maar al te goed dat de hoofdoorzaken van geweld in Afrika – en elders in de wereld – ligt bij de minerale rijkdommen, regionale overheersing, commerciële akkoorden met multinationals enzovoort. Haat is tegenovergesteld aan elke authentieke geloofsbeleving.”