In de toen bloedrode, nu multiculturele Brugse Poort in Gent ontlook vijftig jaar geleden een nieuwe religieuze gemeenschap: de kleine zusters van Nazaret. Hun verhaal begon in de jeugdbeweging VKAJ. In het spoor van Jozef Cardijn en geraakt door de spiritualiteit van Charles de Foucauld zochten jonge vrouwen naar een religieus leven. Tegelijk wilden ze hen die vanaf 14 jaar in de fabrieken werkten, niet loslaten en hen de kerk op een andere manier laten kennen. Om de arbeiders nabij te zijn, werkten ze zelf in fabrieken. Dat gaf hen de kans solidair te zijn en in kleine dingen de evangelische boodschap over te brengen.
De volkse stadsbuurten van Gent, Antwerpen, Brussel en Brugge blijven hun biotoop, maar de kleine zusters zwermden ook uit naar Libanon, Frankrijk, Spanje, Venezuela en Colombia. Op 15 augustus verzamelen ze in Gent om hun halve eeuwfeest te vieren en tegelijk De Foucaulds dood, een eeuw geleden, te gedenken. In de aanloop naar die dag bezocht Tertio de kleine zusters in de Colombiaanse hoofdstad Bogotá. Een reportage over hun leven, werk en inspiratie.
Op de bergflanken van de Colombiaanse hoofdstad ontfermen ze zich mee over de straatkinderen van families op de vlucht, over wezen met een zware beperking, over misbruikte vrouwen en prostituees. In de duisternis van geweld, armoede en miserie brengen de kleine zusters van Nazaret wat licht met hun glimlach, hun kleine goedheid en hun volgehouden werken van barmhartigheid.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.