Verslag Vastenconferentie 2017 met Kolet Janssen

Dinsdag, 14 maart 2017 om 20.00 u.
Sint-Hilariuskerk Boutersem

Geloven doorheen de dingen van elke dag

Op 14 maart jl. was Kolet Janssen te gast in de Sint-Hilariuskerk van Boutersem voor de tweede vastenconferentie van onze Pastorale Zone ‘Sjalom’ (vorig jaar tekende oud-minister Steven Vanackere present).

Het was weer een ingetogen en stemmige avond met de voordracht van Kolet Janssen, een kort gebedsmoment en een gezellige drink achteraf. Het geheel werd “aan elkaar gezongen” door het Sint-Hilariuskoor, dat weer eens op veel bijval kon rekenen.

Kolet Janssen begon haar uiteenzetting met het voorlezen van een column die als volgt eindigde  “We hebben juist meer mensen nodig die in iets of iemand geloven, die bekommerd zijn om anderen, die helpen waar het nodig is, die eerlijke keuzes maken, die in eer en geweten proberen te handelen, die niet graaien maar het algemeen belang vooropstellen, altijd en overal. Het zal nooit een gelopen race zijn, maar we blijven proberen. Het is de enige optie.”

Het geloof was en is nooit ver weg.

Kolet vertelde hoe ze opgroeide in een gezin waar geloof een vooraanstaande plaats had: “Bij ons thuis kon je spreken over geloof, over God, over waarom iets goed of rechtvaardig was, over wat belangrijk was en wat niet.” Ze kreeg het van thuis uit mee maar op de middelbare school ging ze op zoek naar een eigen standpunt. Uiteindelijk ging ze godsdienstwetenschappen studeren aan de universiteit in Leuven en werd ze geconfronteerd met de grote levensvragen over mens en God, over leven en wereld. Geloof is voor haar nooit ver weg geweest en is nog steeds een stuk van haar dagelijks leven. Geloof wil je delen. Als je met mensen een goed contact hebt, wil je ook je geloof met hen delen.

Alhoewel, spreken over geloof is altijd moeilijk, wist Kolet te vertellen. In ons geloof komen hart, hoofd en handen samen. We zijn voortdurend op zoek naar woorden en naar de juiste woorden. Het maakt ons wat onwennig en we zijn bang voor kritiek en spot.  Ze hield een pleidooi voor eenvoud: geen ingewikkelde en onverstaanbare woorden, niet vasthouden aan oude termen of vakjargon, maar aansluiten zoeken bij het leven van nu. Ze pleitte ook voor authenticiteit : spreek uit je hart, spreek over wat je beleeft, zeg geen dingen die je zelf niet begrijpt of waar je niet achter staat. En luister ook naar de ervaring van de ander. En eerbied is niet gelijk aan hoogdravendheid of omslachtigheid.

Geloof moet zichtbaar worden in ons leven.

Ons geloof moet zichtbaar worden door samen iets te doen voor wie het nodig heeft, door oog te hebben voor de grote en kleine noden van mensen, veraf en dichtbij, door te werken aan een betere wereld, door er te zijn voor elkaar, door aandacht te hebben voor wie je op je weg komt, door dicht bij elkaar te zijn in goede en kwade dagen, want… mensen zijn voor elkaar het meest concrete beeld van God.

De taal van het gebed

De taal van het gebed zijn de woorden die recht uit het hart komen, aldus Kolet Janssen. Geen lege, holle en hoogdravende woorden, geen nietszeggende teksten, geen wereldvreemde woorden. Daar heeft zij als auteur een bijdrage aan proberen te leveren. Zij schreef gebeden voor kinderen met de woorden van kinderen. In haar boek “Hoor je wat ik zeg?” (2005, Davidsfonds) geeft Kolet woorden om met God te praten. Elke dag opnieuw. Stil in je eentje, samen met anderen. Thuis of op school. Aan tafel of voor het slapengaan. Korte, eerlijke gebeden die echt passen bij wat een kind meemaakt. voorbeeld

Als je ziek bent

Hallo God,
Vind je het niet raar dat ik in bed lig?
Zomaar overdag?
Dat komt omdat ik ziek ben.
Mijn hoofd gloeit en mijn keel doet pijn.
Ik kan niet naar school.
Zouden ze me missen?
Mijn mama is thuis gebleven.
Ze zorgt heel lief voor mij.
En mijn zusje loopt speciaal heel zachtjes.
Ik heb nu veel tijd om aan jou te denken.
Over hoe je bent en waar je woont.
Er is zoveel dat ik niet weet.
Maar ik voel dat je bij me bent.
Dag God, nu ga ik slapen.
Het was leuk om met jou te praten.
Tot de volgende keer!

Kolet besloot haar lezing met een stukje voor te lezen uit haar jongste boek “Bijbelse vrouwen van nu”, dat op 8 maart (Internationale Vrouwendag) werd voorgesteld te Leuven. In elk verhaal verwoordt ze wat een Bijbelse vrouw (30 vrouwen) ten diepste bezighield en hoe dat ook in onze tijd een mensenleven kan beheersen. Ze las het verhaal van Tina die eerst afwijzend reageert tegenover een pater die terloops van haar fles drinkt. ‘We hebben allemaal dorst’, orakelt dat personage in zijn pij. Een remake van Jezus’ ontmoeting met de Samaritaanse vrouw waarin gebabbel over water evenzeer uitmondt in een diepzinnig gesprek over de bestemming van ons leven. ‘Het water dat ik geef, zal in jou een bron worden van eeuwig leven’, klinkt dat in het evangelie.”

Kolet Janssen is auteur, oud-lerares, (pleeg)moeder en oma. Ze werd geboren in Hasselt en studeerde Godsdienstwetenschappen aan de KU Leuven.
Van 1977 tot 2006 gaf ze les te Tienen. Sinsdien houdt ze zich voltijds bezig met schrijven, en geeft ze workshops en lezingen.
Ze zorgde samen met haar man voor 3 pleegkinderen en 3 eigen kinderen. Intussen werden die kinderen groot en zo werd Kolet oma...

Tekst en foto's: Guido Dumon