Guido Breban: 'De traditie wil dat we de ommegang telkens helemaal opnieuw uittekenen. Dat is zo sinds het Tweede Vaticaans Concilie, dat zich voor het eerst omstandig over de rol van Maria in de kerk uitsprak.
Een aantal jonge priesters in het toenmalige organiserende comité was daar duidelijk van onder de indruk.
Maar hoe hip ook qua vormgeving, kledij en muziek, die editie van 1968 was allerminst onbesproken: had het zin om zoveel tijd en energie te steken in zo’n ommegang? Werden de middelen niet beter aan sociale werken besteed?'
De kern
'Het wonder van de daaropvolgende Virga Jessefeesten – vanaf de editie van 1975 – is dan ook dat ze nog altijd doorgaan. De kern ervan blijft een catechetische ommegang', benadrukt Breban. 'De Virga Jesse-ommegang is een catechese van 2.000 deelnemers die in 11 groepen, met 20 wagens, 15 muziekensembles, 18 spreekkoren en 22 liederen via dans, muziek, tekst en uitbeelding het levensverhaal van Maria evoceren en proberen uit te leggen wat zij en haar Zoon ons te bieden hebben.
Natuurlijk is dat vandaag nog relevant.
De ommegang probeert het verhaal zo accuraat mogelijk te brengen, niet te hoogdravend en met voortdurende verwijzingen naar de actualiteit.'
Samenhorigheid
'Stel dat iemand tijdens de Virga Jessefeesten in Hasselt nietsvermoedend van de trein stapt, dan willen we die persoon op de ene of andere manier iets meegeven.
Dat zorg om andere mensen fundamenteel is voor een gezonde samenleving.
En dat Maria leert daar prioriteit aan te geven. Evenzo voor het feestprogramma: al wie ermee te maken krijgt, moet er zich goed bij voelen. Die samenhorigheid is voor ons even belangrijk als het bijbels-religieuze verhaal.'
Lees het volledige artikel in Tertio van deze week.
