Kerstnacht in Boutersem

Homilie kerstvieringen 24/12/2015 in Butsel en Vertrijk

Dank u wel aan de eerste communicanten, de vormelingen en hun catechisten, Herman en de koorleden voor de voorbereiding van dit mooie kerstspel.

De engelen hebben een goede boodschap, een blijde boodschap voor ons. Vandaag vieren we in het kerstfeest dat Jezus iets meer dan 2000 jaar geleden onder ons is komen wonen. God wilde niet ver van de mensen zijn, maar wilde zich ook laten zien, wilde zich ook laten kennen, heel dicht bij de mensen. Mens en God.

Daarom heeft de evangelist Lucas dat mooie geboorteverhaal ook voor ons neergeschreven. Ongeveer 50 jaar na zijn dood en terugkijkend op zijn leven, schrijft Lucas dat Jezus, afstammeling van de grote koning David, geboren wordt in een eenvoudige stal, liggend in een voederbak, een kribbe. En in dat aandoenlijk tafereel van het Kerstkind leren we al heel veel van die grote figuur die Jezus zal worden.

• Hij is klein en kwetsbaar en ligt in een eenvoudige kribbe. Hij wordt dus niet geboren als een machtig heerser in een groot paleis met lakeien. De zoon van God is bereikbaar, aanspreekbaar, toegankelijk. Je moet geen lange afspraken maken of ingeschreven staan op wachtlijsten om bij Hem te komen.
• Hij is de zoon van een eenvoudig gezin, maar geen doordeweeks gezin. Het is een gezin dat vandaag heel herkenbaar is. Al heel vlug wordt het ook een vluchtelingengezin want het gezin zal na de geboorte moeten vluchten naar Egypte omdat de koning van Judea Hem wil doden.
• De eerste die Hem mogen zien en op kraambezoek mogen komen zijn de herders. Herders in Jezus’ tijd zijn mannen die schapen hoeden, en er dus ook naar ruiken en die wat buiten de gemeenschap staan. Hij is gekomen voor alle mensen. Hij houdt van alle mensen en is er voor alle mensen, maar hij heeft een voorkeur voor mensen aan de rand: armen, daklozen, zieken, gevangenen…

In dat kerststaltafereel zit de Blijde Boodschap, het goede nieuws al kernachtig samengevat.

Is onze wereld daar klaar voor? Bethlehem lijkt nog niet klaar te zijn om Jezus te ontvangen. Er is geen plaats voor hem om geboren te worden. Later zal blijken dat Jezus volgelingen heeft, leerlingen maar dat er ook groepen zijn die de boodschap niet zullen volgen en Jezus zelfs willen vervolgen en doden.

En dus rijst de vraag. Zijn wij er klaar voor? Willen wij een plekje vrij maken in ons hart om Jezus’ boodschap te ontvangen? Zijn we bereid te luisteren naar wat Hij ons te vertellen heeft? En willen we zijn boodschap doorgeven?

Het verhaal geeft ons drie voorstellen om het verhaal van Jezus, God onder de mensen, waar te maken, om Hem met andere woorden te ontvangen. We kunnen net hetzelfde doen als de eerste communicanten doen/ vormelingen daarnet in het kerstspel daarnet: Engel, herder en Heilige Familie zijn.

• We kunnen Zijn boodschap van Liefde doorgeven door zelf engel te zijn. Engelen zijn boodschappers van goed nieuws. Ze beschermen en helpen ook mensen: engelbewaarders. Er zijn mensen van wie we zeggen: jij bent een engel. Dat zijn de mensen die warmte brengen in het hart.
• Door zelf herders te zijn. Ze dragen zorg voor hun schapen, hoeden een kudde. Ze gaan op zoek naar verloren schapen. Ze schermen de kudde af tegen de wolven. Herders in onze samenleving, zijn zij die oog hebben voor armen, meehelpen bij de voedselbanken, zelf een handje toesteken.
• Door zelf heilige familie, Jozef en Maria te zijn. Jezus in jezelf en uit jezelf laten geboren worden. De heilige Geest zijn werk te laten doen zodat hij in ons kan ontkiemen en uitgroeien, net zoals bij Maria. Laat Jezus bij je thuis wonen, maak Hem zichtbaar bij je thuis in woorden, daden en beelden.

Heel concreet vandaag

Toen de ouders van Jezus in Bethlehem toekwamen was er zoveel volk in de stad wegens de volkstelling dat ze er geen onderdak vonden. Het doet ons onvermijdelijk denken aan die miljoenen mensen die vandaag op de vlucht zijn in de grote en kleine conflictgebieden in de wereld.
Syrië: meer dan 4 miljoen mensen zijn naar het buitenland gevlucht. Irak: meer dan 1,2 miljoen mensen zijn op de vlucht. Daarbij horen ook een grote groep van christenen die de eeuwenoude stad Mosoel, het Bijbelse Nineve, hebben moeten verlaten door de inval van de troepen van Daesh (IS, ISIS, Islamitische Staat). Er zijn ook nog de andere conflictgebieden in de wereld.

In het Evangelie van vandaag horen we het engelenkoor zingen: “Eer aan God in den hoge en vrede aan alle mensen van wie Hij houdt”. Christus erkennen als onze God en redder, is Hem herkennen in elke mens ongeacht ras, herkomst of kleur. Als we Kerstmis vieren, de lichtjes van de kerstboom ontsteken en aan de feesttafel zitten, maar de gevolgen van de oorlog ontkennen, dan is Kerstfeest een schijnvertoning, een farce. We kunnen het feest niet vieren zonder ook te delen. Daarom vragen de bisschoppen van België, vanavond onze steun voor de vluchtelingen, zowel voor zij die in België aankloppen, als zij die in eigen land een vluchtplaats hebben gezocht. Daarom vragen wij als pastorale ploeg sympathie en medeleven voor de gezinnen die in onze eigen gemeente, in Boutersem, Neervelp en Kerkom worden opgevangen. Als we alle mensen rechtdoen en een plaatsje gunnen om waardig te leven, dan wordt het hier een hemel op aarde, dan kunnen we echt kerst vieren.

Aan allen een gezegende en zalige KERST!

Luc Claeys.