pater Jan Verboogen SDS
salvatoriaan
Driekoningenparochie
Verlengde Mahonielaan 27
Paramaribo - Suriname
Beste vrienden en bekenden,
Het is weer tijd voor wat nieuws uit Suriname, nu het alweer een tijdje geleden is, dat ik nog iets van me liet horen. Tijd om weer eens in de pen te klimmen en iets over mijn wedervaren de wereld in te sturen. Daar gaan we dan - veel leesgenot!
Vakantie
Sinds begin augustus ben ik helemaal alleen in de pastorie van Driekoningen. Mijn confrater pater Kumar is op vakantie naar India en iemand moet de permanentie verzekeren in een grote parochie als deze. Maar wees gerust, ik kom niets tekort indachtig het oude adagium van Hamont: die thuisblijven mogen ook iets hebben… Dus was er op 5 september een pizza-avond, want ik was welgeteld één jaar in Suriname! De mensen hier nemen alle gelegenheden te baat om te feesten. Een manier om te kunnen overleven! ‘Man soll die Feste feiern, wie sie fallen’, zo leerde ik ooit. Van leren gesproken…
Engelse woorden
Sinds enkele maanden zit ik in het bestuur van het RKBO, de katholieke onderwijskoepel hier te lande. Wat je daar allemaal te horen krijgt op de vergaderingen, dat is niet mis. Aan het einde van het schooljaar zware discussies over de slechte resultaten in het onderwijs, die grote zorgen baren. Veel zittenblijvers. Op sommige scholen helemaal geen geslaagden. Perspolemieken te over. Waaraan ligt het? Zijn het de leerkrachten, die het afgelopen jaar veelvuldig staakten, of heeft het ook iets te maken met de slechte staat van de gebouwen, de verouderde leermiddelen en de slechte bereikbaarheid van het binnenland? Goede raad is duur. Er moet dringend iets gebeuren. Het taalgebruik tijdens de vergaderingen tovert soms wel een glimlach op mijn gezicht. Teloorgang van het Nederlands? We hebben het over ‘tools’ die dringend noodzakelijk zijn, ‘targets’ die nagestreefd moeten worden, ‘issues’ die besproken dienen te worden om nog maar te zwijgen over het ‘HRM’ (=humanresourcesmanagement), zeg maar personeelsbeleid. Ik begin te beseffen dat ik oud(er) word en misschien ook wel een beetje ‘out’. Tot mijn eigen schade en schande stel ik vast, een doorgewinterde ‘digibeet’ te zijn. Twee keer ter vergadering verschenen, maar er wás helemaal geen vergadering. Die was verplaatst en men had elkaar een ‘reminder” gestuurd, want je wordt geacht deel uit te maken van een ‘groepsapp’. Gelukkig las ik enkele dagen later op Kerknet, dat de overheid dringend werk moet maken om de ‘digitale ongeletterdheid van senioren’ tegen te gaan. Maar goed dat we de overheid hebben… Mensen uit de parochie aan wie ik dit bericht doorstuurde, reageerden laconiek met ‘dat geldt voor Vlaanderen, maar niet voor Suriname!’ Zeker niet onderdoen voor Europa… Ja toch!
Parochie
In de voorbije maanden hadden we hier in de parochie zoals overal ook eerste communie en vormsel. Opvallend was wel het vormsel van de volwassenen, waaraan zo’n 35 mensen meededen. Een jaar lang elke week twee avonden catechese voor volwassenen. Bisschop Karel Choennie had zijn eigen ‘bisschopsband’ meegebracht om de liederen te begeleiden. Dit is een van de verworvenheden van de bisschoppelijke jaaractie, die eerder dit jaar van start ging. Met succes. Surinamisering van liturgie en kerkmuziek. Tijdens beide vormselvieringen - er was er ook een voor de jongeren - hield Monseigneur een vurig pleidooi voor de pauselijke encycliek Laudato Si. Hij lanceerde zelfs het voorstel om hier op Noord een gedenkteken op te richten met een van de gebeden uit de encycliek als opschrift. Een plaats hiervoor dacht hij te kunnen vinden in Leonsberg, een mooi plekje aan de Surinamerivier tegenover Nieuw-Amsterdam, in de buurt van Braamspunt, zandbank en legplaats van zeeschildpadden, bedreigd door afgravingen. Dat er iets aan de milieuproblematiek moet worden gedaan, staat buiten kijf. Want de vervuiling van het milieu neemt hand over hand toe. Met alle gevolgen van dien. Spontaan kwam iemand na de dienst een blok marmer aanbieden voor het monument en een kunstenaar werd inmiddels ook al gevonden. Nu nog de plaats en de vergunning. Overleg met het DC (=districtscommissariaat). Zeg maar de gemeente. Op Aswoensdag heeft Monseigneur de encycliek Laudato Si ook aangeboden aan de president, met wie hij ‘on speaking terms’ wil blijven. Vraag is, of de president daarmee iets kan, want hij heeft zijn eigen theologische raadgever, ‘hofprediker’ of iets van dien aard. Opvallend is wel dat de katholieke Kerk hier een belangrijke rol speelt in het maatschappelijk debat, of in de ‘waarheidsvinding’ als je wilt (8- december-proces).
Veiligheid en ‘Irma’
Helemaal alleen in de pastorie? De mensen maken zich serieuze zorgen, maar er is goed voor de veiligheid gezorgd. Er kwam een alarminstallatie in pastorie, kerk en op het erf. En ’s nachts is er bewaking. ‘De engel van de Heer zet wachtposten uit rond degenen die Hem vrezen’ (ps. 34, 8). Altijd weer de bezorgde raadgeving, vooral ’s avonds niet alleen de straat op te gaan. Je bent en blijft een ‘bakra’ een ‘witte’ of ‘blanke’ om niet te zeggen ‘Hollander’. En die hebben veel geld op zak, zo luidt de gangbare mening…
Vanuit het thuisfront kwam ook de bange vraag, of we hier ook iets meekregen van de orkaan ‘Irma’? Momenteel bevinden we ons in de grote droge tijd. Maar deze week waren er toch twee stevige tropische regenbuien. Straten staan weer blank. Volgens sommigen te wijten aan uitlopers van Irma, terwijl anderen dit toeschrijven aan de klimaatverandering. Het enige gevolg dat mij ‘trof’, als je dat zo mag zeggen, was het feit dat ik de voorbije week enkele keren dienst had in de Kathedrale Basiliek, want de ‘plebaan’, zeg maar de pastoor, tegelijk vicaris-generaal, zat vast op Sint-Maarten. Geen vliegtuig te krijgen naar Suriname. En zo mocht ik voor het eerst van mijn leven celebreren in een kathedraal. Ik dacht bij mijzelf: wie ooit in de kapel van Bergheide de mis kon doen, zal dat ook wel in een kathedraal kunnen! ’s Morgens vroeg een frisse wandeling er naartoe, een heuse weldaad!
Ook dát is Suriname: dit weekeinde extra collecte ten bate van de slachtoffers van de orkaan Irma. Naar verwachting hoge opbrengsten! Er kwamen ook hulpacties voor de getroffen gebieden op gang.
Uitsmijter
Gistermorgen met de taxi naar een huiszegening. De chauffeur: ‘Denkt pater ook, dat de Here (!) Jezus weldra terug zal keren?’ Hij doelt duidelijk op de toestand in de wereld; zo kan het niet verder… Een geestelijk gesprek ontspint zich, eindigend met de vraag om de zegen. Die kan hij krijgen. Gevraagd naar wat ik hem schuldig ben, antwoordt de man: ‘Laat maar zitten, pater; bid maar voor mij!’ Geloof en leven liggen in Suriname nog dicht bij elkaar! Ik merk het alle dagen weer. Daarom:
‘Be blessed to be a blessing!’
‘Witloof’ from Paramaribo!
‘Grantangi!’
Hartelijk groeten uit Paramaribo,
verbonden met u allen,
uw pater Jan
